apparos

Χθες άππαρε βρήκα χρόνο και συνέχισα να βλέπω κάποιες παλιές αναρτήσεις που δεν είχα διαβάσει. Όταν έφτασα σε ανάρτηση από το Εξατμισμένο Martini διαπίστωσα πως το ιστολόγιο εξαφανίστηκε. Χωρίς να γνωρίζεις, μπορείς να υποθέσεις πολλά. Ελπίζεις ο λόγος να μην είναι κάτι αρνητικό.

Τα αισθήματα που δημιουργούνται όμως δεν μπορείς να τα ελέγξεις. Πολλοί αποχώρισαν, κάποιοι σταμάτησαν να γράφουν, άλλοι έκαναν κρυφά τα ιστολόγια τους. Ο κάθε ένας κάνει τις επιλογές του και πρέπει να γίνει σεβαστό. Η σχέση που αναπτύσσεται είναι παράξενη. Μπορεί να μην έχεις μια επικοινωνία σε πιο προσωπικό επίπεδο αλλά ένα ενδιαφέρον δημιουργείται.

Νομίζω δεν έκρυψα την αδυναμία μου σε κύπριους που γράφουν. Μπορεί να είμαι θυμωμένος και απογοητευμένος από την Κύπρο αλλά η ελπίδα ότι κάτι καλό υπάρχει, κάτι θετικό να κοιτάξω, υπάρχει πάντα. Όσο νάνε σε επηρεάζει περισσότερο όταν άτομα με τα οποία ταυτίζεσαι σε κάποια σημεία ή ακόμη ζηλεύεις κατά κάποιο τρόπο στοιχείο της ζωής τους, του χαρακτήρα τους. Πόσο μάλλον όταν είναι συμπατριώτες σου.

Σε συνδυασμό με την επερχόμενη κάθοδο για το Πάσχα, διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι προχωράνε με την ζωή τους, φθίνοντας ακόμη περισσότερο την ήδη πενιχρή σχέση που υπάρχει μεταξύ μας. Το αίσθημα που δημιουργήθηκε ήταν αυτό της νοσταλγίας. Όχι της νοσταλγίας για κάτι που πέρασε. Δεν ξέρω πως να το περιγράψω.

Όσο κοινότοπο και αν ακούγεται, όσο υποκριτικό και αν φαίνεται, εύχομαι οι απουσία τους να οφείλεται στο ότι η ζωή, τους απασχολεί με κάτι όμορφο.

Θυμάμαι είχα ρωτήσει ένα άτομο που είχε εμπλακεί (έλεος με τα ελληνικά μου) σε δυστύχημα, πως έγινε το σκηνικό. Επισήμανε πως δεν θυμόταν απολύτως τίποτα. Απορούσα πως γίνεται αυτό, μέχρι που ενημερώθηκα πως το μυαλό σε προστατεύει από τραυματικές εμπειρίες κάνοντας την πρόσβαση σε αυτές αδύνατη.

Όταν ένα καλοκαίρι ξύρισα το κεφάλι μου διαπίστωσα πως είχα ένα σημάδι. Αδυνατούσα να θυμηθώ πως το απέκτησα. Ελάχιστες ήταν οι φορές που χτύπησα και καμιά δεν ήταν στο κεφάλι ή έτσι νόμιζα.

Σου υποσχέθηκα άππαρε πως κάποτε θα σου μιλήσω για την μνήμη μου. Το κάνω με σκοπό να σκαλίσω και λίγο αυτή! Πρόσφατα σε συζήτηση, αφού είπα πως για να θυμηθώ κάτι πρέπει να το συνδυάσω με κάτι άλλο και αυτό το κάτι άλλο να αποτελέσει ερέθισμα όταν το δω, ακούσω, αισθανθώ. Παπαγαλία με τίποτα. Μου είπαν πως η μνήμη αυτή ονομάζετε αγχίνους!

μνήμη αγχίνους: Το μνημονικό τέχνασμα της ανάκλησης στη μνήμη ενός στοιχείου (αριθμού, ονόματος, κ.λπ.) με τη βοήθεια άλλου ευκολότερα ανακλητού, με το οποίο έχει κοινά εξωτερικά στοιχεία).

πηγή

Αστείο, το ξέρω! Αστείο επίσης πως μια ζωή παραπονιέμαι για την κακή μου μνήμη και ότι είναι ενοχλητικό σε όλα τα διαγωνίσματα οι ασκήσεις/ερωτήσεις να βασίζονται στην μνήμη και στην παπαγαλία, ενώ σε άσχετη φάση να ξεστομίζω τους ακριβείς διαλόγους γνωστής ταινίας. Αφού μου υπέδειξαν αυτή την αντίφαση άρχισα να αναρωτιέμαι τι παίζει με την δίκη μου μνήμη.

Παρατήρησα πως μπορώ να συγκρατώ πράγματα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, κυρίως για θέματα που με ενδιαφέρουν, αλλά αδυνατώ να τα βάλω σε κάποιο πλαίσιο. Έχω φοβερό πρόβλημα να θυμάμαι ονόματα και πληροφορίες για άτομα, έστω και αν αυτά με ενδιαφέρουν. Πολλές φορές συγχύζω τα ονόματα χωρίς να το αντιλαμβάνομαι. Μπορεί να βλέπω κόκκινο, να θέλω να πω κόκκινο, να λέω κίτρινο και να νομίζω πως είπα κόκκινο. Αυτό όμως δεν θα συμβεί με το κόκκινο και το μπλε. Το ίδιο θέμα με το δεξιά και το αριστερά, για να τα βρω πρέπει να κάνω τον σταυρό μου και πάλι πολλές φορές μπερδεύομαι!

Το παράδοξο, ότι αν ρωτηθώ ή χρειαστώ μια πληροφορία, γνωρίζω αν συνάντησα κάπου την πληροφορία και αν αδυνατώ να την ανακαλέσω, ξέρω που μπορώ να την εντοπίσω. Σε ποιο βιβλίο, σε ποια ιστοσελίδα, σε ποια περιοχή της πόλης περίπου. Προσαρμόζεσαι. Από κάποιο γεγονός, από κάποιο ντοκιμαντέρ ή την ανάγνωση ενός άρθρου, μπορεί να μην συγκρατώ τις λεπτομέρειες, συγκρατώ την δομή και το συμπέρασμα που έβγαλα, το μήνυμα που θέλησε να περάσει. Πιο απλά, δεν θυμάμαι τι έκανε κάποιος άνθρωπος αλλά έμαθα τι χαρακτήρας είναι. Η χρήση των ταμπελών στην πράξη.

Απορείς βέβαια, έχεις ή δεν έχεις δυνατή μνήμη. Έτσι είναι η μνήμη σου ή συμβαίνει κάτι άλλο; Φάσκεις και αντιφάσκεις. Το μυαλό σου προσπαθεί να σε προστατεύσει από κάτι, κάνοντας πιο δύσκολη την αποθήκευση αλλά και την πρόσβαση σε δεδομένα που θα ήταν άμεσα χρήσιμα ή απλά αυτές είναι οι δυνατότητες της;

"Είναι ένας μυς και όπως κάθε μυς και αυτός μπορεί να εξασκηθεί."

Η αλήθεια δεν το δοκίμασα ποτέ, απεχθάνομαι τα παιχνίδια μνήμης. Ίσως και να τα βαριέμαι. Σε παιχνίδια με τραπουλόχαρτα, όπου η χρήση της μνήμης θα αποτελούσε ένα μεγάλο πλεονέκτημα, απλά δεν επιχειρώ. Όποτε προσπαθώ να θυμάμαι τι χαρτιά παίχτηκαν, αποσυντονίζομαι και το παιχνίδι πάει χειρότερα! Το συμπέρασμα βέβαια λέει πως δεν έχεις καλή μνήμη!

Ένας από τους λόγους που ξεκίνησα το χώρο αυτό, που σε δημιούργησα τέλος πάντων άππαρε, ήταν να εξερευνήσω την μνήμη μου. Να θυμηθώ τι έζησα, γιατί αυτή η διαφορά στο πως ήμουν και στο πως κατέληξα. Η αλλαγή είναι δραματική και απορώ, ακόμη και τώρα, γιατί αυτό. Στην πορεία θυμήθηκα πολλά, καθόλου ευχάριστα και πονούν. Γιατί δεν πονούσαν στο παρελθόν, ίσως γιατί έκανε καλά την δουλειά της η μνήμη, ίσως γιατί έκανα εγώ καλά την δουλειά μου αγνοώντας και ξεχνώντας. Το ότι όλο αυτό θα συσσωρευόταν και θα διοχετευόταν στο μέλλον και την μεγάλη έκρηξη του περασμένου καλοκαιριού δεν το περίμενα.

Μπορεί να έχουν περάσει δυο και κάτι χρόνια από την μέρα που ξύρισα το κεφάλι, άλλα μόνο τότε θυμήθηκα πως απέκτησα το σημάδι. Η ειρωνεία, παρά την ηλικία, θυμάμαι την παραμικρή λεπτομέρεια και τόσο ζωντανά. Το σημάδι δεν θυμίζει το χτύπημα, αλλά την αποφυγή με την οποία συνοδευτικέ, συνδυάστηκε. Μνήμη αγχίνους, χα.

Θεωρώ περιττό να σου αναφέρω τα γεγονότα άππαρε, την ουσία νομίζω την μετέδωσα. Ας ήταν το μόνο, ας ήταν στα λίγα! Μόνη παρηγοριά, αν μπορείς να την πεις έτσι, ότι ο κάθε ένας έχει ζήσει τα δικά του. Κάποιοι τα κατάφεραν να βγουν αλώβητοι, κάποιοι να τα ξεπεράσουν, κάποιοι όχι. Σε ποιους θα καταλήξεις;

Μνήμη, σπουδαίο πράγμα. Νευρώνες που περιέχουν εσένα.


Υ.Γ. Μεν μου μελαγχολήσεις τώρα άππαρε! Έπρεπε κάποτε να γραφτεί να φεύκει που την μέση!

Μα να τις ξεχωρίζω αμέσως από το poster; Τις περισσότερες από αυτές αλλά και αυτή τις μυρίστηκα! Πάει να πει ότι κάνουν καλά την δουλειά τους!

Μπορεί να μην είδα καμιά ακόμη αλλά συμπληρώνω την λίστα!

Κρίση ηλικίας; Μια παρέα ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων φίλων (γλωσσοδέτης!) περνούν στα τριάντα. Από εργασία και χρήματα πάνε καλά, όμως κάτι ψάχνουν ακόμη! Δράμα η ταινία.

Αφιερωμένη στους τριαντάρηδες, οι σαραντάρηδες και άνω να περιμένουν την επόμενη δεκαετία (you see the irony άππαρε :P)

The New Twenty ή όπως υποψιάζομαι θα "μεταφραστεί" στα ελληνικά: Είκοσι, ξανά

Έχει ενδιαφέρων που ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια, όχι πως δεν υπήρχαν πάντοτε, απλά μου δίνει την εντύπωση πως προωθούνται σε πιο γενικό πλαίσιο και αντιμετωπίζεται το θέμα σαν κάτι το "συνηθισμένο". Όπως συνηθισμένα θεωρούνται οι κλοπές, οι μανιακοί δολοφόνοι, τερματικές (;) αρρώστιες, συνωμοσίες, καταστροφολογίες, υπερφυσικά, εξωγήινοι και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ!

Για αύριο τώρα τι λένε; Καλή λευτεριά; Χρόνια Πολλά; Όπως και να 'χει, καλή ξεκούραση άππαρε!

Για περισσότερο από μια ώρα άππαρε έψαχνα συγκεκριμένο κείμενο που γράφτηκε στο παρελθόν, έχω την εντύπωση κάπου στο καλοκαίρι. Δυστυχώς τόσο η μνήμη μου όσο και η google δεν βοήθησαν. Την ανάρτηση την χρειαζόμουν για να σου εξιστορήσω τα παρών και ουσιαστικά περιέγραφε την αγανάκτηση που αισθάνθηκα σήμερα.

Ξεκινούσε και περιέγραφε με πόση ευκολία ένας ετεροφυλόφιλος μπορεί να φλερτάρει με το αντίθετο φύλο που θα συναντούσε οπουδήποτε και την διαφορά με κάποιο ομοφυλόφιλο. Η πλάκα το περιέγραφε τόσο ήρεμα που θα μπορούσε να αποτελέσει άρθρο σε κάποια εφημερίδα και σε κάποια φάση γράφει πάνω - κάτω πως σου έρχεται να σπάσεις το πληκτρολόγιο από τα νευρά για αυτή την διάκριση.

Το θέμα είναι απλό, βλέπεις κάποιο, σου τραβάει την προσοχή, παρατηρείς την γλώσσα του σώματος του και σε κεντρίζει περισσότερο. Θέλεις να τον γνωρίσεις. Κάνεις την σύγκριση πως οι "άλλοι" συγκεντρώνουν πληροφορίες και προσεγγίζουν το θύμα. Ξαφνιάζεσαι όταν παρατηρείς πως υπάρχουν οι συνδετικοί κρίκοι και αντί αυτό να εξυπηρετεί καταντάει ανασταλτικός παράγοντας. Είναι μεγάλη αγένεια να μην συστήνεις τον άλλο και μεγάλη ανωριμότητα να μην δέχεσαι "εισβολή" στην παρέα.

Γιατί δεν είσαι άμεσος; Καλή ερώτηση. Θα χρειαζόμουν ώρες να σου το αναλύσω. Ας πούμε απλά πως οι ανθρώποι δεν είναι τόσο καλοπροαίρετοι.

Δεν περιμένω να καταλάβεις άππαρε. Η πικρία πηγάζει στο ότι μου θυμίζει πολλά μαζεμένα. Το καταγράφω γιατί θέλω να το μαρκάρω. Όταν ξημερώσει το συναίσθημα θα εξαφανιστεί, αυτό είναι σίγουρο, όπως είναι σίγουρο ότι θα επαναληφθεί.

Ο ομόνοιατισα, οικολόγα νεράιδα επάσαρεν μου την μάππα. Θέλει να γράψω 5 πράγματα που με εκνευρίζουν, άσχετο πως η ίδια έγραψε 10.

Τώρα άππαρε αν πω για τα 5 που με εκνευρίζουν περισσότερο θα χαλάσουμε την εικόνα μας και ως γνωστό ζούμε για μιαν εικόνα. Άσε που θα υπάρξει κίνδυνος να αυξηθούν οι αυτοκτονίες!

Πάμε:

1. Νευριάζω όταν στο μπάνιο δεν υπάρχει στήριγμα κάπου ψηλά για το τηλέφωνο του νερού. Θέλω και τα δυο μου χέρια ελεύθερα να φροντίζουν τον εαυτό μου και όχι το ένα να απασχολείται με το μασκαραλίκη που τρέσσει νερό.
2. Το νευρικό μου σύστημα παίρνει φωτιά όταν κοιμάμαι και ακριβώς δίπλα μου χαλούν το πεζοδρόμιο με καγκο (σκαπτικό πιστολέτο;), η καθαρίστρια χτυπά την πόρτα μου με την σκούπα, χτυπούν μου το κουδούνι για κοινόχρηστα!
3. Οι φλέβες μου διαστέλλονται όταν ο διαδικτυακός σταθμός από τον οποίο ακούω μουσική δουλεύει όποτε θέλει.
4. Η πίεση μου χτυπά κόκκινο (να κόψω το άλας) κάθε φορά που οι κάλτσες μου αναπτύσσαν τρύπες.
5. Αφτένουν τα λαμπούθκια μου όποτε μου σπάζουν τα αντικείμενα μου. Καταλάβετε το, θέλω να τα σπάζω εγώ!

Πρέπει να πασάρω τώρα και η πλάκα καθόλου καλός δεν είμαι στην μάππα. Greekstories κόψε το σσουτ!

Πε μου, για ποιο λόγο σε εδημιούργησα ρε άππαρε αν δεν μπορώ να σου πω τι σκατά γίνετε;

Άκου λοιπών τζαι σιώπα.

Αποφασίζεις να πάεις ψυχολόγο. Ακούεις πολλές φορές την λέξη δυστυχώς. Κάμνεις πολλές διαπιστώσεις τζαι γελάς, γελάς γιατί κάποια πράματα εν τόσο πολλά προβλέψιμα.

Φέυκεις, όι ιδιαίτερα ευχαριστημένος, γιατί νιώθεις ότι ανακάλυψες ξανά τον τροχό. Το θετικό ότι "διευθετήθηκε" ένα θέμα. Σε εισαγωγικά γιατί απλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, για το συγκεκριμένο τουλάχιστον.

Τέλος πάντων, συνεχίζει η μέρα λίο πολλά συγχυσμένος, κάμνεις μια μαλακία, δεν νιώθεις τζαι ιδιαίτερα καλά για τζίνο.

Γιρεύκει σε κάποιος γνωστός. Θέλει παρέα για να πάει σε μιαν υποχρέωση, σε μπαράκι, για μιαν ώρα που ξέρεις ότι ποττέ δεν είναι μιαν ώρα. Εν ηβρίσκει άλλο να πάει μαζί του, κάμνεις το ψυσσικό γιατί ξέρεις πολλά καλά τι πάει να πει να θέλεις να πάεις κάπου τζαι να μεν θέλεις να πάεις μόνος σου. Στην διαδρομή λαλεί σου τα προβλήματα του. Που τζίνα που άμαν τα έσσεις εσύ νομίζεις ότι εν τα σσειρόττερα αλλά άμαν τα ακούεις που άλλους, όι τόσο. Προσπαθείς να δώκεις θάρρος, να κάμεις τον άλλον να νιώσει καλά, άσχετο πως τζίνην την ώρα θέλεις κάτι αντίστοιχο.

Πάεις, κάθεσε, παραγγέλλεις το ποτό τζαι παρατηρείς. Σε κάποια φάση συνεχίζει να σου λαλεί για το τι τον απασχολεί. Δείχνεις κατανόηση γιατί πάνω-κάτω ξέρεις το αίσθημα. Κουράζεσαι αλλά ξέρεις να κάμνεις υπομονή. Σε κάποια φάση έρκεται η κοπελιά. Διαπιστώνεις πως η αδιαφορία εν έπιασε τόπο, γυρίζει σου παραπάνω γιατί δεν θέλεις να αφήνεις ανθρώπους μετέωρους.

Αφού διαπιστώνεις πως πλέον έσσει παρέα, κάμνεις την πρόταση να αποχωρίσεις αν είναι όλα εντάξη. Φεύκεις τζαι πάεις για ύπνο, προσπαθώντας να δεις τα πράματα ψυχρά τζαι απόμακρα για να τα δεις στις σωστές τους διαστάσεις. Πέρνει σε ο ύπνος.

Ξυπνάς το πρωί ούλλων άγχος γιατί διαπιστώνεις πως έφυες τζαι το ποτό σου δεν το επκέρωσες. Θυμώνεις με τον εαυτό σου.

Ξέρεις ότι εν να σου περάσει η "φάση". Κάμνεις υπομονή, απομονώνεσαι μια μέρα για να "συγκροτηθείς" την επομένη πιέζεις τον εαυτό σου να ξεκινήσει να πιάσει την πάνω φόρα. Έρκεσαι στα προηγούμενα επίπεδα σου, το χαμόγελο επανέρχεται, ότι κάμνεις απολαμβάνεις το στο ελάχιστο, όπως τζαι πριν.

Είσαι πλέον στη φάση να σκεφτείς τι άλλο να κάμεις για να κρατηθείς, εν το πολλοσκαλίζεις γιατί οι κρυμμένοι άσσοι φαίνεται να ελείψαν. Τουλάχιστον είσαι στην ανοδική πορεία.

Όι κύριε, μπαμ ετα ούλλα τζαμε. Μαθαίνεις κάτι, βλέπεις τις πραγματικές διαστάσεις που ελαλούσαμε, τα πράματα συνεχίζουν να ακολουθούν τον παραλογισμό, νιώθεις τα σσερκα σου δεμένα. Εστέρεψα που ιδέες.

Άκου να δεις άππαρε, πρέπει να σταματήσω να κλαίουμε τζαι να αναλάβω ευθύνες. Σιγά - σιγά να πάρω το θάρρος, να βρω τζαι αρκετό χρόνο να ασχοληθώ με εμένα. Χάτε να δούμε ως πόσον θα κρατούμε την αισιοδοξία μας.

Ένα πράμα εν μπορώ να καταλάβω, που τα πόθεν ως τα πόθεν εβρέθηκα να ασχολούμαι με την ψυχική μου υγεία. Γιατί τον τελευταίο χρόνο να με πιάσουν τούτες ούλες οι μαλακίες. Γιατί έτσι ξαφνικά να πέφτει η διάθεση μου. Τι άλλαξε;

Άππαρε σήμερα θα σου λύσω την απορία!

Ξέχασε τι έχεις ακούσει μέχρι σήμερα! Μονό εδώ! Αξιόπιστες και αντικειμενικές πληροφορίες! Μελέτη χρόνων χωρίς σκοπιμότητες!

Πως γίνεσαι γκέι:

• Από μόδα! Κατά καιρούς ανακυκλώνεται με αποτέλεσμα κάποιες περιόδους δύσκολα να βρίσκεις αρσενικά και οι γυναίκες να μένουν παραπονεμένες. Το λεσβιακό θεωρείται κλασικό.
• Το κολλάς. Γνωστή ψυχασθένεια που μεταδίδεται με την επαφή, κυρίως κοινωνικής.
• Από μίσος και εκδικητικότητα. Εμφανίζετε σε έφηβους που θέλουν να τιμωρήσουν τους γονείς τους για διάφορους λόγους.
• Απουσία πατρικής φιγούρας. Ο πατέρας σου την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, ακόμη χειρότερα δεν βρίσκετε στην ζωή, ψάχνεις αυτό το στερεότυπο του άντρα στον σύντροφο σου.
• Πρόωρη σεξουαλική ζωή. Ξεκινάς από τα 12 με αποτέλεσμα σε κάποια φάση να βαριέσαι και να θες να δοκιμάσεις από την άλλη πάστα, την ίδια με την δική σου. Πηγή αυτής της αξιόπιστης πληροφορίας, δυο άτομα, διαφορετικού φίλου, διαφορετικής κοινωνικής τάξης, δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, διαφορετικός χρόνος. Πιο άπλα καμιά σχέση μεταξύ τους και όμως στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν, άρα η πληροφορία κρίνετε ως υπερβολικά αξιόπιστη. Βέβαια βρέθηκε κάποιος να την αμφισβητήσει αφού διαπίστωσε πως οι ίδιοι, τόσα χρόνια γάμου δεν βαρέθηκαν αλλά η άποψη του κρίθηκε ακατάλληλη αφού στην συνέχεια πήρε την θέση πως τα παιδιά τους ας ξεκινάνε νωρίς την σεξουαλική τους δραστηριότητα, φτάνει να ξεκινάνε με το σωστό φύλο. Το σωστό φύλο καθορίζετε ως αυτό που θα προκύψει τεκνοποίηση. Είπαμε εδώ όλα αξιόπιστα και δεν σηκώνει αμφιβολίες.
• Καθυστερημένη (όχι ηλίθια) σεξουαλική ζωή. Είσαι παρθένος στα 18; 50% πιθανότητα να καταλήξεις ομοφυλόφιλος. Κάθε χρόνος που περνά +5%. Στα 28 καίγεσαι ή μετατρέπεσαι σε ασέξουαλ. Χρίζει περαιτέρω έρευνας.

Πριν κάτι μήνες ήμουν στο νέο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας να πάρω κάποια φάρμακα. Καθώς περίμενα στην, ευτυχώς, μικρή ουρά του φαρμακείου, ένας κύριος που θα ήταν προς το τέλος της 5ης δεκαετίας του, αρχές της 6ης, μου άνοιξε συζήτηση.

Στην αρχή μου φάνηκε ένας άνθρωπος από αυτούς που λέμε είναι αλλού, ίσως έτσι να ήταν.

Με ρώτησε αρχικά για ποιο λόγο βρισκόμουν στο νοσοκομείο και αφού του απάντησα, από ευγένεια ρώτησα για το λόγο της δικής του παρουσίας. Συμφωνήσαμε ότι παρ'όλη την γκρίνια που ακούγεται για το νέο Νοσοκομείο, ήταν αρκετά καλό σε θέμα εξυπηρέτησης από ότι στο παλιό. Στην συνέχεια συστηθήκαμε και συνέχισε να ρώτα διάφορα για μένα όπως παράδειγμα για το από που κατάγομαι, τι σπουδάζω και τα σχετικά. Σε κάθε ερώτηση του που απαντούσα, ρωτούσα πίσω την αντίστοιχη.

Είχε πει ότι καταγόταν από τα κατεχόμενα. Με τον εκτοπισμό του εγκαταστάθηκε σε δήμο της Λευκωσίας και δίδασκε Αγγλική φιλολογία. Λίγες οι φορές που επισκέφτηκε τα κατεχόμενα.

Στο τέλος της συζήτησης μου λέει ότι του αρέσει η παρέα μου και θα ήθελε να κρατήσουμε επαφή.

Μετά το σοκ, η πρώτη μου σκέψη ήταν πως αυτός ο άνθρωπος, που με βάσει τα λεγόμενα του δίδασκε Αγγλικά, ήταν παιδεραστής. Ευτυχώς πριν ολοκληρώσω την σκέψη συνειδητοποίησα ότι καθόλου παιδί δεν είμαι για να κρίνω τόσο σκληρά ένα άνθρωπο. Αντιθέτως ίσως φλέρταρε με τα νιάτα μου, κάτι που είχε και ίσως δεν ευχαριστήθηκε κάπου εκεί το '74. Ένας άνθρωπος πιθανότατα μόνος, να αναζητεί συντροφιά.

Μετά το χαμόγελο του απάντησα ευγενικά ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, αφού σε λίγες μέρες θα επέστρεφα στις σπουδές μου.

Είχα μείνει έκπληκτος κυρίως γιατί κάτι τέτοιο μου συνέβη στην Κύπρο.
Περισσότερο όμως φοβήθηκα ότι ο άνθρωπος αυτός ίσως κατάφερε να δει και καταλάβει κάτι περισσότερο για μένα.
Φόβος επίσης ότι μια μέρα θα είμαι στην θέση του.

Το περιστατικό αυτό δεν το μετέφερα σε κανένα άππαρε. Το κράτησα για μένα, μάλλον γιατί έτσι έμαθα να κάνω, μαζί με τους περισσότερους, να αποσιωπούμε κάθε τι διαφορετικό, "παράξενο". Κυρίως όμως δεν το μοιράστηκα λόγο των πιο πάνω φόβων αλλά και για το ότι, το πιο πιθανό, θα τον έκριναν με τον ίδιο σκληρό τρόπο που έπραξα και εγώ.

Παρακαλείται όπως αποσύρεται το μοντέλο hs25pt-h από την αγορά λόγο επικινδυνότητας. Μπορεί να προκληθεί χάσμα και ρήξη στο χωρόχρονο με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Τα ελαττώματα του επικεντρώνονται κυρίως στο γεγονός ότι είναι χοτ και το γνωρίζει. Κυκλοφορούν με άνεση παρασύροντας στο πέρασμα τους βλέμματα και μυαλά. Τέτοιου μεγέθους συγκέντρωσης ενέργειας σε σημείο είναι ικανό να παράγει χαοτικές καταστάσεις καταργώντας νόμους της φυσικής και ενίοτε της ηθικής.

Οι μανάδες να αναλάβουν τις ευθύνες τους, απομονώνοντας το συγκεκριμένο μοντέλο σε ερημιτικά δωμάτια, για το καλό της ανθρωπότητας. Πατεράδες παρακαλούνται όπως σταματήσουν να βοηθούν στην παραγωγή νέων μοντέλων.

Ευχαριστώ,
Άππαρος

Θυμάμαι άππαρε μια μέρα δεχτήκαμε μια επίσκεψη στο σπίτι. Ήταν σε μια δύσκολη περίοδο για την οικογένεια. Θα ήμουν δεν θα ήμουν δεκαέξι. Ζήτησε να μιλήσει και μαζί μου. Ήταν ψυχολόγος. Είχε έρθει μάλλον για να εκτιμήσει την κατάσταση πως προχωράει. Ίσως και για να καθησυχάσει ανησυχίες μας.

Η συνομιλία ήταν σύντομη και περιστράφηκε κυρίως στο να με καθησυχάσει πως όλα θα γίνουν όπως πριν. Σε ερώτηση της, αν ποτέ σκεφτόμουν πως θα ήθελα να ήταν όλα φυσιολογικά, και ότι αυτό είναι ένταξη, προφανώς για να απαλλάξει από τυχόν ενοχές για την σκέψη, πήρε για απάντηση πως με αυτά τα δεδομένα μεγάλωσα και για μένα αυτό ήταν το φυσιολογικό, δεν γνώρισα κάτι άλλο. Αυτό ήταν και η αλήθεια. Επέμεινε. Τέλος διαπίστωσε πως ο λόγος που αφιέρωνα αρκετές ώρες στον υπολογιστεί δεν ήταν άλλος από το ότι αποτελούσε την διέξοδο μου. Απλά έλεγε στους δικούς μου να μην με ζαλίζουν για το θέμα. Ολοκλήρωσε προτείνοντας μου ότι θα μπορούσα, αν ήθελα, να έχω και εγώ κάποιες συνεδριάσεις, λόγο και της κατάστασης. Χαμογέλασα και αρνήθηκα ευγενικά. Ήξερα πολύ καλά τι έκανα.

Φρόντισε να διαπιστώσει με έκπληξη πως η συζήτηση μαζί μου ήταν ιδιαίτερα άνετη για την ηλικία μου. Μόνο που αρκετά αργότερα αντιλήφθηκα πως η διαπίστωση αυτή ήταν αποτέλεσμα ελλιπών γνώσεων ή εμπειρίας που κατείχε.

Βλέπεις άππαρε δεν μπορούσα να το παίξω προβληματισμένος, ούτε και λιγομίλητος. Άλλο σοκ δεν θέλαμε σε καμιά περίπτωση και φυσικά δεν ήθελα να ασχοληθεί κανείς μαζί μου. Το τι θα ανακάλυπτε με τρόμαζε, κυρίως το άγνωστο στην αντίδραση τους. Ίσως το ότι δεν ήθελα να το παραδεχτώ.

Κάποια χρόνια αργότερα, στο πρόσφατο παρελθόν, η μητέρα μου, μου έδωσε ένα απόκομμα εφημερίδας. Ήταν ένα άρθρο, από αυτά τα καλά κρυμμένα των 4-5 μικρών παραγράφων, για να γεμίζει τον χώρο. Γραμμένο από ψυχολόγο. Έγραφε για την δική μου περίπτωση. Ξαφνιάστηκα που κάποιος ασχολήθηκε με το θέμα, πίστευα πως ήταν υπερβολικά ασήμαντο για να υπάρχει κάπου καταγραμμένο. Το διάβασα. Κάθε πρόταση μαχαίρωνε. Διάβαζα τον εαυτό μου, όλη την συμπεριφορά μου, όλα τα αισθήματα μου. Μέσα σε 5 παραγράφους. Ωραία και τώρα τι κάνουμε; Δεν έλεγε. Ήταν μονάχα ένα άρθρο, για να κλείσει η στήλη, ίσως και για να διαφημίσει. Εξοργιστικά γιατί αντιλήφθηκα πόσο έρμαια του περιβάλλοντος μας είμαστε. Τίποτα άλλο από ένα άρθρο σε κάποιο απόκομμα.

Πρέπει να δεις τι θα κάμεις.

Έσσεις τζαι εσύ ανασφάλειες, έχω τζαι εγώ, ίσως παραπάνω.

Τούντο τζαιρό μάχουμε να δουλέψω κάποια πράματα τζαι τσουπ εθυμήθηκες πάλε που σσόνη να βράσεις.

Επροσπάθησα να σου το κόψω. Αλλά ρε μαλακισμένο εσυνειδητοποίησα ένα πράμα. Ότι είπα σου πολλά πράματα για μένα τζαι κυρίως για την οικογένεια μου. Εν ηξέρω πως τα κατάφερα αλλά μάλλον επειδή επεράσαμε καμπόσο χρόνο μαζί.

Γι’ αυτό τούντη φορά ερίσκαρα λιο παραπάνω, βάση των πραμάτων που μάχουμαι να δουλέψω. Τζαι η αντίδραση σου ήταν πολλά θετική. Τωρά η κατάσταση θυμίζει λιο το δωμάτιο του Τζιοβάνι. Κρύφκεται ο κάθε ένας πίσω που το δαχτυλούι του.

Αλλά ξέρεις τι, εν πρόκειται να κάμω άλλο βήμα εγιώ. Εν πρόκειται να σου το πω ξεκάθαρα. Τζαι ο λόγος επειδή είσαι επικίνδυνος.

Είσαι πολλά ομοφοβικός, τζαι ας το παίζεις άνετος μαζί. Εν σειρά σου να εκτεθείς εσύ, εγιώ αποκλείεται άλλο γιατί σε καμιά περίπτωση δεν είμαι σε θέση, ούτε νιώθω ικανώς να αντιμετωπίσω τυχόν μαλακίες σου, επειδή ακριβώς είσαι επικίνδυνος. Εσύ έσσεις την πολυτέλεια της εικόνας σου, εγιώ όι. Ούτε πατώ στα πόθκια μου για να αντιμετωπίσω παρατράγουδα.

Πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι ενώ οι άλλοι αποφεύκου με, εσύ γυρεύκεις την παρέα μου όποτε είσαι στην «βραστή» σου φάση. Τζαι η πλάκα ότι όποτε πάμε κάπου μαζί, πολλά λιες κουβέντες ανταλλάσσομαι τζαι πάλε την επομένη γυρεύκεις με. Εν έχουμε σχεδόν τίποτε κοινά ενδιαφέροντα τζαι πάλε έρκεσαι.

Δίω σου την ευκαιρία γιατί τα τελευταία χρόνια ξεπέρασες πολλούς κομπλεξισμούς σου, όπως τζαι εγιώ θέλω να πιστεύκω. Κυρίως όμως διω ευκαιρία στον εαυτό μου γιατί θέλω ένα άτομο που το ξέρω, τα όρια του τζαι την επικινδυνότητα του, να βρω τα ποθκια μου.

Να δουλέψουμε μαζί τις ανασφάλειες μας τζαι να δούμε που βαδίζουμε. Φίλοι, κολλητοί, ότι να ‘νε.

ΟΜΩΣ προσπάθα να μεν εξωτερικεύκεις την ομοφοβία σου. Φοούμε την. Κράτα με πίσω. Το επόμενο βήμα κάμε το εσύ, είπα σου εντελώς μασημένο φαΐ δεν έσσει. Τζαι μεν νομίζεις, έσσεις διορία, μετά προχωρώ παρακάτω, αρκετά πίσω έκοψα.

Τζαι αν τα πιο πάνω δεν είναι δημιούργημα του μυαλού μου, άμαν είμαστε μαζί μεν μου σχολιάζεις γενναίτζες με τον τρόπο που το κάμνεις. Έκαμα σου πάμπολλες φορές ξεκάθαρο ότι εν μου αρέσκει να παρουσιάζονται αθρώποι σαν κομμάτι κρέας, ειδικά που την στιγμή που δεν τους αντιμετωπίζεις έτσι. Τζαι ακόμα αν δεν είσαι bi, μεν μου σχολιάζεις καθόλου.

Να ξέρεις επίσης ότι το ατύχημα που έγινε παλιά επρόσεξα το ότι το επρόσεξες τζαι κυρίως γιατί που την επομένη άλλαξες συμπεριφορά. Τζαι το γεμάτο μάτι επρόσεξα το στο τέλος της.

Μια ιδέα του VK

Γεια σου άππαρε.

Αυτές τις μέρες δοκίμασα να κάνω λίγη αγοραφοβιοθεραπεία. Περίμενε, ακόμη καλύτερα, ανθρωποφοβιοθεραπεία. Ψέματα. Το "φοβία" ξέχασέ το. Τα αποτελέσματα ενδιαφέρων!

Όση ώρα παρατηρούσα και ήμουν ανάμεσα σε ανθρώπους το αίσθημα ήταν ευχάριστο. Είναι απόλαυση να βλέπεις ανθρώπους να περνάνε καλά! Όταν η θεραπεία τελείωσε, ένα παράπονο έμεινε για το ότι δεν ανήκα στην δική τους κατηγορία. Φυσικά το φταίξιμο μου ανήκει αφού κάθομαι και μιζεριάζω για το χαμένο χρόνο αντί να αξιοποιήσω τον υπάρχον!

Κύριο "πρόβλημα", όμως, ήταν η υπενθύμιση του τι ανθρώποι υπάρχουν! Αποτέλεσμα το βράδυ να δεχτώ επισκέψεις. Πολλές. Σκέψεις. Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα άππαρε! Άπλα εκεί που προσπαθούσα να χαλαρώσω και να κοιμηθώ, βρέθηκα να σκέφτομαι και να υπολογίζω ρίσκα και καταστάσεις. Θα μπορούσες να πεις για τα υπαρξιακά μου! Βασικά ήταν και το φρεσκάρισμα του λόγου για τον οποίο αποφεύγω αυτή την επαφή με κόσμο. Γιατί όταν ξέρεις πως υπάρχει η ευτυχία εκεί έξω, είσαι υποχρεωμένος να την κυνηγήσεις. Πάντα με το ρίσκο των συνεπειών (αν θυμάμαι καλά, η λέξη αυτή έχει αρνητική έννοια) που μπορεί να υπάρξουν.

Την επόμενη μέρα συνέχισα την "θεραπεία". Έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου. Ελπίζω να την κρατήσω. Πάντως συνειδητοποίησα ακόμη ένα, σημαντικό θα έλεγα, γεγονός για τον εαυτό μου. Μπορεί και να το συζητήσουμε. Βεβαίως αρκετές φορές έταξα να σου πω για διάφορα θέματα, τώρα να δούμε αν θα το πράξω!

Επίσης άππαρε να σου θυμίσω πως εδώ μοιράζομαι κυρίως πράγματα που δεν μπορώ ή δεν θέλω ακόμη να πράξω εκεί έξω. Για τα υπόλοιπα προτιμώ να τα μεταφέρω αλλού! Άπλα για να γνωρίζεις πως υπάρχει μια άλφα ζωή εκτός της μιζέριας και του παραπόνου!

Ακόμη αυτή η βδομάδα μπορεί να γίνει μια σημαντική ή να παραμείνει μια συνηθισμένη. Στο τέλος της θα μάθω!

Ο παρών χώρος θα μπει σε κατάσταση ημιαυτόματου πιλότου για λίγες μέρες. Να καλύψουμε λίγο χαμένο χρόνο, τόσο εδώ όσο και εκεί έξω!

Κάλο μήνα είπαμε άππαρε; Όχι; Ε τότε καλή άνοιξη! Λέω για πρώτη φόρα να κάνω αυτό με τις κλωστές. Μάρτη νομίζω το λένε. Έτσι για την αλλαγή! Πειράζει που δεν έγινε πρώτη του μήνα;