apparos

Με το που τελείωσε η προβολή της ταινίας Never Let Me Go, ένοιωσα απίστευτα μόνος...

Σαν ταινία, μπορώ να πω ήταν άριστη για τα γούστα μου! Σκηνοθεσία, σενάριο, ερμηνείες, φωτογραφεία, μουσική επένδυση. Αναφέρω πως η ταινία βασίζετε σε βιβλίο!

Είπε πολλά, απίστευτα πραγματικά και ας ανήκει στην κατηγορία επιστημονικής φαντασίας.

Θα κρατηθώ σε ένα, στο πως αναπτύσσονται συναισθήματα, ο έρωτας, η αγάπη, η ζήλια, το μίσος. Όλα κρατάνε σε διάρκεια χρόνου. Συναισθήματα αναγνωρίσιμα που μπορούμε ή δεν είμαστε ικανοί να νιώσουμε, να ζήσουμε.

Αυτό που με τρομάζει, ότι αυτοί οι έντονοι συναισθηματισμοί, ξεκινάμε από νεαρές ηλικίες και ωριμάζουν με το χρόνο. Με άτομα που βρίσκονται στο περιβάλλων μας. Δεν ξέρω γιατί αλλά το θεωρώ δύσκολο να νιώσεις έτσι για πρόσωπα που μπαίνουν αργότερα στην ζωή σου και πόσο μάλλον να κρατήσει αυτό που νιώθεις σε βάθος χρόνου.

Σκέφτομαι και ξανά-σκέφτομαι πόσο αφύσικα θα μπορούσε η δική μας κατηγορία ανθρώπων να γνωρίσει και να ζήσει κάτι τέτοιο. Να αγαπήσει, να πληγωθεί, να αγαπηθεί, να πληγώσει...

Και πόσο αδύνατο είναι να βιώσει και να δεθεί με έναν άνθρωπο της παιδικής του ηλικίας.

Το λέω αυτό, γιατί φαντάζομαι όπως εγώ, έτσι και εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές έχεις φίλους και γνωστούς, που είναι μαζί από μικρή ηλικία. Ναι μεν με τα πάνω τους, με τα κάτω τους, αλλά μαζί, αγαπημένοι, με επιλογή, καθαρά δική τους. Πόσο μάλλον να είσαι εσύ ένας τέτοιος φίλος, γνωστός!

"Κλείνω" αναφέροντας πως η ταινία μου έφερνε συνέχεια στο μυαλό την ταινία Atonement. Με αναστάτωσε συναισθηματικά και δεν είχα που να απευθυνθώ, παρά εδώ, σε αυτό τον χώρο που με λύτρωσε :)

Ενδιαφέρων πως στο τμήμα Spotlight του YouTube φιγουράρουν video που απευθύνονται σε gay νεαρής ηλικίας, αναφέροντας ουσιαστικά πως η ζωή βελτιώνεται. Και όλα αυτά μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου!

Η δύναμη του διαδικτύου. Από αρρωστημένα μυαλά που μοιράζουν μίσος μέχρι κινήσεις για να σωθούν ζωές.

It Gets Better
Moved by the number of teenage suicides resulting from anti-gay bullying, columnist Dan Savage recently launched the "It Gets Better" YouTube channel. In the past week, thousands of videos have flooded the channel delivering messages of hope to gay teens.

Ποιος θα μου το έλεγε.

Κάθομαι στο ίδιο σημείο που καθόμουν ένα ακριβώς χρόνο πριν. Όλα είναι σχεδόν τα ίδια, φαίνονται τόσο μα τόσο διαφορετικά.

Σε λίγες ώρες το τυχερό φλουρί του 2009 θα πάψει να έχει την μαγεία. Μια μαγεία που σε κάνει να πιστεύεις πως όλα θα σου πάνε καλά!

Υποσχέθηκα απολογισμό, κυρίως για μένα αλλά και για εσάς, που με ακούσατε, με συμβουλέψατε, πειράξατε, δώσατε θάρρος και τόσα πολλά άλλα που δεν μπορώ να εκφράσω.

Θυμάμαι ενάμιση χρόνο πριν, το καλοκαίρι του '08 με την βοήθεια του reader ξεκίνησα να διαβάζω πλέον εντατικά blogs με κυρίως gay θεματολογία. Ζούσα μέσα από αυτά, μιας και φοβόμουν να ζήσω κάτι δικό μου.

Η τύχη όμως μου επιφύλασσε άλλα. Αυτά τα άγνωστα για μένα συναισθήματα, οι μοιραίες συναντήσεις, θα μου προέκυπταν. Ένιωσα τόσο οικία και τόσο όμορφα με έναν άνθρωπο που γνώρισα για 24 ώρες, που τον επόμενο διάστημα ήμουν σε μια φάση παράνοιας.

Η ιδέα να ξεκινήσω και εγώ ένα δικό μου, προσωπικό χώρο, ξεκίνησε να τριγυρίζει στο μυαλό μου. Κάπου στο Νοέμβρη ξεκίνησα να επεξεργάζομαι την ιδέα, για το πως θα το πάσαρα. Βλέπετε, ήθελα να ακουστώ, έτσι ήταν σημαντικό για μένα να προσφέρω κάτι ελκυστικό.

Γνώριζα πως το γράψιμο μου δεν είναι και το πιο σπουδαίο, έτσι έψαχνα πίσω από τα blogs τα οποία διάβαζα, τι χαρακτήριζε το κάθε ένα, τι μου άρεσε και τι ήταν αυτό που σε προσέλκυε να το διαβάζεις.

Κατάλαβα για πρώτη φορά πως ο όρος μάρκετινγκ παίζει σημαντικό ρόλο! Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα του άππαρου, κάποιο στον όποιο να μιλάω. Κάθε φορά διαφορετικός. Μια εγώ, μια εσύ, μια αόριστη φιγούρα. Για μένα προσέφερε μια άμεση επικοινωνία.

Αφότου βρήκα το όνομα, έμενα να βρω κάποιο θέμα και να αποφασίσω την δομή την οποία θα είχε. Προτίμησα κάτι απλό, για να μην τα μπλέξω και για να δώσω το βάρος στις αναρτήσεις. Θεματάκι είχα και με την λίστα με τα blogs τα οποία διάβαζα. Ήταν τόσα πολλά και δεν ήθελα να ξεχωρίσω τα αγαπημένα μου, έτσι προτίμησα να μην βάλω καθόλου.

Βέβαια μαζί με το όνομα, για ταυτότητα, χριζόταν και ένα αβαταρ. Θυμάμαι τις ώρες που έψαχνα στο ιντερνετ για να βρω κάτι σχετικό και παράλληλα ελκυστικό. Η επιλογή μου τελικά ξεχώρισε μιας και ταίριαζε γάντι! Προκλητικό, σχετικό και ωραίο!

Έμενε πλέον το τι θα έγραφα. Ήξερα πως ήθελα να πω την δική μου ιστορία, το δικό μου προσωπικό "δράμα" και πως το βίωσα. Γνώριζα πως αυτό θα ήταν μόνο ένα μικρό κομμάτι και σημασία είχε το τι θα έκανα μετά. Έτσι αποφάσισα να ξορκίσω το κακό πριν μπει το 2009, καταγράφοντας χρονικά το παρελθών μου. Σαν ιδέα βεβαίως μου κώλυσε το "μυστήριο ύφος". Για αυτό και το κενό προφίλ και η αποκάλυψη σιγά-σιγά και χρονικά του εαυτού μου.

Αρχές του Δεκέμβρη του '08 θα ξεκινούσα να αναρτώ τα πρώτα κείμενα, όμως τα γεγονότα αυτού του μήνα δεν μου επέτρεψαν. Το θεωρούσα παντελώς άστοχο και βεβαίως το συμβάν αυτό μου θύμιζε για πολλοστή φορά την τραγικότητα της πραγματικότητας και συγκεκριμένα το πως ένας άνθρωπος παίρνει το νόμο στα χέρια του για να επιβάλει την δική του λογική. Οι συνειρμοί μου δεν καθησύχαζαν τους φόβους μου!

Έτσι στις 14/12 αναρτώ το πρώτο κομμάτι και την υπόσχεση μου για το 2009. Η "εορταστική" ατμόσφαιρα που προσέφερε το τέλος του '08 μου έδωσε την ευκαιρία να αφήνω τις ευχές μου σε όποιο blog διάβασα, κάνοντας διαφήμιση και δείχνοντας το παρόν μου! Ήταν ξεκάθαρη η ανάγκη μου να ακουστώ! Βέβαια αυτό ήταν κάπως εθιστικό γιατί όσο και αν προσπάθησα αργότερα να το μειώσω, δεν τα κατάφερνα!

Και αφού μοιράστηκα το παρελθόν μου, το 2009 με βρήκε να προσπαθώ με πολλά σκαμπανεβάσματα να βάλω μια τάξη στην ζωή μου. Μέσα σε αυτό τον χρόνο κατάφερα να πω για πρώτη φορά σε άνθρωπο για την σεξουαλικότητα μου. Μοιράστηκα τα προβλήματα μου και σταδιακά τα έβαλα σε μια σειρά. Εμπιστεύτηκα τα μυστικά μου σε φίλους, γνώρισα νέους ανθρώπους και έκανα νέες φιλίες. Μπήκα σε μια διαδικασία "σχέσης". Φλέρταρα, με φλέρταραν. Πλήγωσα και πληγώθηκα!

Και όλα αυτά τα χρωστάω κυρίως σε αυτό εδώ τον χώρο. Γιατί αυτό ήταν το πρώτο λιθαράκι, αυτός ήταν ο καθημερινός έλεγχος, εδώ μοιραζόμουν τους στόχους μου. Αρκετές φορές μπήκα στην διαδικασία να κάνω πράγματα απλά για να γράψω εδώ.

Όσο δύσκολο φαινόταν πριν, τόσο "εύκολο" φαίνεται τώρα. Θέλει πολύ κουράγιο, πολύ θέληση και ανθρώπους να σε στηρίξουν. Χαίρομαι που τα κατάφερα. Και όχι, δεν εννοώ πως κατάφερα να στρώσω την ζωή μου. Άπλα κατάφερα να μπω στην διαδικασία να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Αντιμετώπισα πολλές φοβίες, έκανα πράγματα που ήθελα.

Δρόμος μπροστά μακρύς. Έχω πολλά να στρώσω και σίγουρα πολλά θα μου προκύψουν.

2010 ε;

Ας είναι το μισό του 2009.

Υγεία πάνω από όλα.

Στόχους δεν έχω ακριβώς. Έχω αλλάξει τόσα πολλά στην ζωή μου, στην καθημερινότητα μου που πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι.

Ξέρω ότι θέλω και επιθυμώ ένα πράγμα. Να ζήσω κάποια συναισθήματα. Πόσο έτοιμος για αυτά δεν γνωρίζω αν είμαι. Δεν είναι και κάτι που μπορείς να επιδιώξεις, παρά μόνο να αφήσεις την πόρτα ανοιχτή.

"Αφού τα κατάφερα εγώ, σίγουρα μπορείς και εσύ"

Ακόμη και τώρα αυτή η φράση μου ακούγετε αστεία, δεν μπορώ να την πω σε κανέναν. Όσο είσαι στο ντουλάπι, στο άγνωστο, στον φόβο, δεν διανοείσαι για κάτι πάρα πέρα. Δεν ξέρω αν όντως χιάζετε θάρρος. Τουλάχιστο προσωπικά δεν ένιωσα να είχα θάρρος. Απλά οι καταστάσεις με σπρώξαμε. Σαν να σε σπρώχνουν από το αεροπλάνο για ελεύθερη πτώση, χωρίς την θέληση σου. Άλλα στο αεροπλάνο όμως μπήκες επειδή το ήθελες.

Μια ανόητη πράξη. Ή μένεις στο όριο του γκρεμού, μόνος, ή αποφασίζεις να το ρισκάρεις. Πέφτεις, και αν πέσεις στα μαλακά καλώς, αν πέσεις και τσακιστείς...

Και να τσακιστείς, ΔΕΝ θα πεθάνεις, θα αναρρώσεις, θα δυσκολευτείς, αλλά σίγουρα δεν θα 'σε μόνος.

Σας ευχαριστώ για το τόσο σημαντικό δώρο που μου κάνατε.

Τον εαυτό μου.

Αφού μας ξεσκίστηκε το στήθος (κοτόπουλο) και σαν ανώριμα που είμαστε ενημερώσαμε την παρέα για το "κακό" που μας βρήκε, γράψαμε και τον πόνο μας να τον διαβάζει ο άππαρος...

Ακολούθησε υπερπροσπάθεια να μας πάρει ο ύπνος μπας και σταματήσουμε να σκεφτόμαστε αλλά μάταια!

Έξω από τα ζεστά σεντόνια. Αναμονή μπροστά στον υπολογιστή. Άγρια χαράματα μήπως και πετύχουμε καμιά ψυχή να κλαφτούμε. Ο άτυχος του λαχνού μας έκανε παρέα μέχρι που λάλησε ο κόκορας και χτύπησε βάναυσα το καμπαναριό.

Ευτυχώς μας πήρε ο ύπνος για 'κανα τρίωρο, μόνο που όταν σηκωθήκαμε εξακολουθούσαμε να έχουμε διχασμένο μυαλό και άρα συνεχίζουμε να γράφουμε στον πληθυντικό. Ένα άτομο ανέλαβε να εκτελέσει υποχρεώσεις επαγγελματία οδηγού και προσωπικού εξομολογητή.

Κάτι υποχρεώσεις που ευτυχώς έμειναν για σήμερα και είχαμε κάτι να ασχοληθούμε. Βέβαια με τέτοιο μυαλό πήραμε λάθος χαρτιά, άλλη κάρτα και λιγότερα χρήματα. Πως και δεν με έβρισε ο σοφέρ-εξομολογητής το έχω ακόμη απορία!

Ακολούθησε ο πικρός καφές της παρηγοριάς και το παράπονο να ρέει ασταμάτητο. (?!?!)

Μεσημεριανό με φίλους οι οποίοι απορούσαν τι στραβό είχε η μαγειρική τους και δεν την τιμήσαμε δεόντως.

Τέλος αφού έκανα ένα κύκλο μεταξύ τεσσάρων φίλων, επέστρεψα σπίτι όπου και κάνω την ψυχοθεραπεία μου κοντά σου άππαρε μου!

Υ.Γ. Το να μπορείς να έχεις άτομα να σε ακούσουν και να σε ανεχθούν είναι ανεκτίμητο. Η τεράστια διαφορά με το παρελθών.

Φαίνεται κάποιος με καταράστηκε για να σου μιλάω άππαρε μου!

Τώρα είμαι καλά! Πριν 2 ώρες ήμουν χάλια! Χε χε

Τι έγινε ε; Τίποτα τρομερό μην ανησυχείς. Άπλα έπεσα θύμα του "έρωτα" χωρίς ανταπόκριση! Και ποιος δεν έπεσε!

Μόνο και μόνο άππαρε μου που ασχολούμαι με τέτοιο θέμα κάθε άλλο παρά πρόοδος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί! Ναι! Να ασχολούμαι με ερωτικά!

Λοιπόν, πως και έγινα χάλια, γιατί απλά επισημοποιήθηκε η υποψία-φοβία που είχα για μια κατάσταση και ένιωσα επίσημα προδομένος. Και το άσχημο ότι πλέων μπορώ να πίσω φίλους (που αυτή την φόρα πρόκειται για πραγματικούς φίλους) ότι δεν έπραξα λανθασμένα και έτσι δεν μπορούν να με καθησυχάσουν με το παραμύθι της υπομονής!

Η πλάκα ότι προσπαθώ να εξηγήσω με την λογική μου τα γεγονότα που απλά δεν μπορούν να εκλογικευτούν γιατί η λογική σε αυτές της καταστάσεις έχει δευτερεύον ρόλο. Απλά η προσπάθεια να δεις τι πήγε στραβά για να το αποφύγεις στο μέλλον. Να ικανοποιήσεις τον εγωισμό σου και να διαχειριστείς όλα τα αισθήματα που σου βγαίνουν.

Θυμός
Απογοήτευση
Απορία
Ζήλια

Ξέρω σίγουρα τουλάχιστο πως από την πλευρά μου συμπεριφέρθηκα άψογα. Λίγη πίεση ίσως, που ακόμη και τώρα μου φαίνεται ήταν απαραίτητη. Το μάθημα που πήρα ήταν να εμπιστεύομαι περισσότερο τα δικά μου ένστικτα, έστω και αν τα ένστικτα τρίτων, πιο αντικειμενικών, έλεγαν αυτά που θα ήθελα να ισχύουν. Και αυτό πάλι σχετικό γιατί κάποια άλλα άτομα μου έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου.

Δεν το μετανιώνω όμως. Πίστεψα πως άξιζε, ίσως και να αξίζει ακόμη. Πήρα το θάρρος και το κυνήγησα. Εξωτερίκευσα για πρώτη φόρα τα δικά μου συναισθήματα, το δικό μου ενδιαφέρων. Ξεπέρασα την φοβία και ήμουν εκτεθειμένος στον άλλο, στις δικές του ανασφάλειες και στον δικό του τρόπο χειρισμού.

Αυτή την φορά έπεσα θύμα της ανωριμότητας και της υπερβολικής ευγένειας (ξέρω τι λέω :P)

Πόνεσε αρκετά γιατί η "ιστορία" είχε την δομή που θα προτιμούσα. Ξεκίνησε χωρίς την πονηράδα, χωρίς τα ένστικτα να είναι αδάμαστα. Επένδυσα σιγά σιγά, περιμένοντας το κατάλληλο σημάδι κάθε φορά. Και τώρα απλά επιβεβαιώνω τον κανόνα, ο οποίος σαν πραγματικότητα δεν μου αρέσει.

Όσο και αν λέω τώρα πως δεν θέλω να επενδύσω ξανά και απλά να επιστρέψω στην ασφάλεια της ρουτίνας, ξέρω πως κάποτε στο μέλλον, με προϋπόθεση την υγεία βέβαια, θα την "ξαναπατήσω" :P

Στο τέλος της μέρας βλέπω πως δεν είμαι απλά ένας παρατηρητής και ότι έχω στο πλευρό μου ανθρώπους πρόθυμους να ασχοληθούν μαζί μου, να με ακούσουν και να με προστατεύσουν παρά τις "εμπιστευτικές" πληροφορίες που έχουν λάβει.

Εμπιστοσύνη.

Μπορεί να μην το ξέρετε αλλά κρατάτε την ελπίδα μου ζωντανή.

Υ.Γ. Άππαρε ξεκόλλα, δεν έσσει λογική, μεν το ψάχνεις άλλον. Κοίτα να προστατέψεις τον εαυτό σου!

Υ.Γ.2 Ευχαριστώ το προφυλακτικό για την παρότρυνση του να δούμε την ταινία (500) Days of Summer! Την είδα την καταλληλότερη στιγμή και φάση αυτής της περιπετειούλας μου!

Ούτε την επέτειο μου δεν πρόλαβα!

Και να πεις ότι είναι βαρυφορτωμένο το πρόγραμμα μου, κάθε άλλο!

ΕΕΕΕΕΕ. Σε εσένα μιλάω βλάκα. Ναι ναι σε εσένα άππαρε μου! Εκλείσαμε χρόνο μαζί!

Σου χρωστάω τόσα. Μάλλον όχι, δεν σου χρωστάω τίποτα! Μαζί προσφέραμε, μαζί λάβαμε! Και κυρίως την ψυχική μας υγεία.

Το 'χα σκοπό στην ενηλικίωση μας να σου κάνω έναν απολογισμό. Στο υπόσχομαι για το άμεσο μέλλον. Μέσα σε αυτόν, είμαι σίγουρος, θα βρεις κουράγιο παρακάτω!

Χαίρομαι. Και χαίρομαι γιατί κράτησα την υπόσχεση μου. Είμαι εγώ.

Υ.Γ. Χεχε, προσοχή γιατί εκατάντησα ψώνιο! :P

...ή ακόμη να το συνειδητοποιήσω.

Θα ακολουθήσει δεξίωση για τα συγχαρητήρια.

Παράνυμφοι ευπρόσδεκτοι.

Τους τελευταίους μήνες αυξήθηκαν τα άτομα με διαφορετική σεξουαλικότητα που γράφουν για τις περιπέτειες τους και κατάγονται από Κύπρο.

Δεν μπορεί παρά να με χαροποιεί το γεγονός γιατί πολύ απλά δίνουν το παρών τους και μια ματιά εκ των έσω για το τι συμβαίνει στη Κύπρο.

Σε συνδυασμό με τους ξενιτεμένους μας και τους σπουδαστές που επέστρεψαν στα πάτρια εδάφη για το καλοκαίρι και μας έκαναν την τιμή να μοιραστούν μαζί μας προσωπικές τους στιγμές, συναισθήματα και σκέψεις, σχηματίστηκε μια λιγότερο θολή εικόνα. Ότι δεν είναι μόνο κρυφό και ενοχικό σεξ. Ότι ναι, υπάρχει και φλερτ, και σχέσεις, και απενοχοποιημένο σεξ, και πολύ πολύ δράμα και όλα τα καλά που περιέχει το πακέτο με τις ανθρώπινες σχέσεις όλων των ειδών.

Προσωπικά το καλοκαίρι δεν το κυνήγησα τόσο ώστε να μπορώ να μοιραστώ και εγώ κάτι αντίστοιχο. Έκανα κάποια πράγματα που δεν έκανα ποτέ, όπως το να γνωρίσω για πρώτη φορά στην Κύπρο άτομα με ίδιες σεξουαλικές προτιμήσεις και να μοιραστούμε ανησυχίες και βιώματα.

Μπήκα και στο πειρασμό να εκτεθώ περισσότερο άλλα φάνηκε πως δεν το ήθελα αρκετά!

Ναι καλά κατάλαβες, αυτός.

Λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν. Κανονικά τώρα εγώ έπρεπε να διαβάζω αλλά αυτό αξίζει να το αναφέρω!

Θυμάστε τον τύπο; Ξαναχτύπησε!

Εκεί που καθόμασταν το βράδυ με ρωτάει αν έχω πάει κινηματογράφο τώρα που επέστρεψα πίσω, μιας και γνωρίζει ότι είμαι λίγο κινηματογραφόφιλος. Αφού του απάντησα μου λέει ότι άκουσε για μια πάρα πολύ καλή ταινία. Περίμενα να μου πει για το Gamer αλλά έπεσα πολύ έξω...

Μου ανέφερε για την ταινία Milk και αν την είχα δει!

Αφού ξαφνιάστηκα του λέω, καλή ήταν η ταινία αλλά δεν νομίζω να είναι των γούστων σου, έχοντας την εντύπωση πως γνώριζε περί τίνος επρόκειτο η ταινία.

Με ρωτάει γιατί και αφού του απάντησα ότι είσαι αρκετά ομοφοβικός και καθόλου άνετος με το θέμα, με κοιτάζει με ένα ύφος και μου λέει "ομο-τι; Ποιο θέμα;"

Του εξήγησα πως έχει να κάνει με ππούσστιες, και τότε άρχισε να στροφάρει και επανέλαβε πως άκουσε ότι η ταινία ήταν πολύ καλή! Τον ενημέρωσα πως ο Sean Penn πήρε όσκαρ για τον συγκεκριμένο ρόλο.

Ρωτούσε με περιέργεια αν περιείχε "γαμήσσια". Του απάντησα όχι ιδιαίτερα αλλά δεν είναι και τόσο αθώες οι σκηνές που έδειχνε.

Κάπου εκεί ξεκίνησε ένα debate για το πόσο ανοιχτόμυαλος είναι τελικά, και στα πολλά που μου το έπαιζε άνετος, έπαιξα και το χαρτί του Brüno! Του συγκεκριμένου του είχε αρέσει καταπληκτικά το ιδιαίτερο χιούμορ του Borat και έτσι του αποκάλυψα την ύπαρξη του Brüno από τον ίδιο ηθοποιό που έπαιζε με τις ομοφοβικές χορδές των Αμερικάνων σε αντίστοιχες σκηνές όπως το Borat, όπου δεν ήταν και τόσο στημένες (οι σκηνές!)

Τον προέτρεψα να το δει επίσης.

Η συζήτηση τέλειωσε με αυτόν να παραδέχεται πως είναι αρκετά ανοιχτόμυαλος αλλά με το συγκεκριμένο θέμα όχι και τόσο. Δελεάζομαι αφάνταστα να του ετοιμάσω ένα δισκάκι με τις ταινίες Brüno και Milk. Ποια να δει πρώτη δεν αποφάσισα ακόμη.

Η όλη συζήτηση εξελίχτηκε μπροστά σε ένα ακόμη άτομο τις παρέας και έναν άσχετο, με εμάς του δυο να διαφωνούμε ως συνήθως μεγαλόφωνα!! Πρόοδος!

Και κάπου εδώ σουμάρω το πιο πάνω σκηνικό και αναθεωρώ πως οι ταινίες δεν μπορούν να αλλάξουν κολλημένα μυαλά. Μια καλή ταινία, με γνωστούς συντελεστές, δίνει το εργαλείο και την δικαιολογία να δουν και να μάθουν κάποιοι για θέματα "ιδιαίτερα".

Και σαν (πρώτο) υστερόγραφο να πω ότι, καχύποπτος που είμαι, ο λεγάμενος είναι πολύ καλός φίλος με τον τύπο που του άνοιξα την καρδιά μου. Δεν το αποκλείω να διέρρευσε μια πληροφόρηση και η ερώτηση του για την ταινία Milk να μην ήταν τίποτε άλλο από σπόντα ότι κάτι γνώριζε!

Όλα αυτά γιατί στην ερώτηση μου για το ποιος του είπε για την ταινία, απάντησε "ένας γνωστός". Κάτι βέβαια που θα μπορούσε να σήμαινε πως αυτός ο "γνωστός" ήθελε να του κάνει πλάκα, βάζοντας τον να δει μια ταινία με ππούσστιες παρουσιάζοντας την ως "πολύ καλή"

Οου γουελ, δεν με απασχολεί το θέμα ιδιαίτερα (λέω τώρα εγώ), μιας και, όπως παρατηρείτε (νομίζω), μια δόση κυνικότητας υπάρχει στα πιο πάνω. Αφορμή κάποιες εξελίξεις στην "πραγματικότητα" μου!

Πάντως ο πρόβατος είχε το δίκαιο του. Μαθαίνεις πολλά σε ένα ταξί! (Ο πιο πάνω "άσχετος" ήταν ο ταξίτζης. Αμφιβάλω βέβαια αν κατάλαβε για τι "διαπληκτιζόμασταν")

Υ.Γ. <number unknown> Κάποιος να μαζέψει τον/την Κινέζο/α

Αναμφίβολα περνάω την σημαντικότερη περίοδο της μέχρι τώρα ζωής μου, κάνοντας πράγματα που δεν θα έκανα ποτέ.

Το "πρόγραμμα" μου είναι απίστευτα γεμάτο και το απολαμβάνω! Καινούργιοι ανθρώποι μπήκαν στην ζωή μου και επίσημα πέρασα στην φάση όπου μοιράζαμε αυτά που θέλω να μοιραστώ, εκεί "έξω".

Δυο δικά μου άτομα ξέρουν τα πάντα για μένα. Απίστευτη απελευθέρωση και η πλάκα ήταν πράγμα που δεν περίμενα πότε στην ζωή μου να πετύχω. Κάπως αστείος ήταν και ο τρόπος που το έμαθε το δεύτερο άτομο, που ευτυχώς ήταν ένας άνθρωπος από τους οποίους ήθελα να ενημερώσω κάποια στιγμή. Θύμιζε σαπουνόπερα αλλά αυτή την φορά δεν ήμουν απλά παρατηρητής αλλά πρωταγωνιστής!

Εδώ και ένα μήνα περιμένω την μεγάλη έκρηξη που θα με φοβίσει, η οποία αρνείται πεισματικά να συμβεί! Τι εννοώ; Να, ένα παραστράτημα, μια σύμπτωση, να με φέρει αντιμέτωπο με μια κατάσταση δυσφορίας. Εκεί θα φανεί πόσο μπορώ να το διαχειριστώ!

Γενικά φαίνεται να φτάνω τον στόχο μου. Μια ηρεμία στο μυαλό, ένας πιο αληθινός εαυτός. Λιγότερο εξαρτώμενος από την γνώμη των άλλων και περισσότερο κυνηγός των θέλω του. Αλλάζω παραστάσεις, γκρεμίζω εικόνες, διεκδικώ.

Όσο αφορά τα προσωπικά, είναι σαν μια ήρεμη θάλασσα με ερημική αμμώδης παραλία. Μπορεί να βλέπει άλλες θάλασσες με τρικυμία και παραλίες με πολυκοσμία και να ζηλεύει αλλά χωρίς ναυαγοσώστη, δεν τολμάει να σηκώσει φουρτούνες.

Καλό καλοκαίρι και εις στο επανιδείν!