23 Ιαν 2009
Κάτσε να δεις τι θυμήθηκα άππαρε! Το είχα σκοπό βέβαια να στο πω ούτως η αλλιώς κάποτε αλλά με αφορμή κάτι που είδα στα λέω τώρα.
Που λες, πριν κάτι μήνες ήταν τα γενέθλια μου και έπεσαν στην περίοδο που δεν ήμουν και στα καλύτερα μου. Επειδή πάντα προσπαθώ να βρίσκω διεξόδους σκεφτόμουν ότι, ναι, η μέρα που γιορτάζουμε τα γενέθλια μας είναι μια ακόμη, συνηθισμένη μέρα.
Οπότε ήταν στο χέρι μου να την αφήσω να είναι μια απαθής μέρα ή να χρησιμοποιήσω την αφορμή των γενεθλίων μου και να επιχειρήσω να περάσω καλά, να της δώσω ένα νόημα. Δεν ήμουν βέβαια σε διάθεση να δω κόσμο οπότε το μόνο σίγουρο δεν θα έλεγα σε γνωστούς να 'ρθουν να το γιορτάσουμε. Εξάλλου οι γνωστοί ήταν χαμένοι εκείνη την περίοδο...
Λοιπών άππαρε, αλλάζει η μέρα και λαμβάνω το πρώτο μήνυμα που περίμενα να το πάρω, μου είχε δήλωση την προηγούμενη πως θυμόταν τα γενέθλια μου. Ευχαρίστησα και καληνύχτισα. Το πρωί έπρεπε να πάω στην σχολή.
Ξημερώνει, περνώ το λεωφορείο και φτάνω στην σχολή. Μόνο για να διαπιστώσω μια ώρα αργότερα ότι αυτή η σχολή δεν θα πάψει πότε να με εκπλήσσει από την ανοργανωσιά και αδιαφορία ολονών που την απαρτίζουν! Αποφάσισα να δω την "θετική" πλευρά του θέματος και να συνεχίσω την μέρα μου!
Τελειώνω με την σχολή και πάω για φαγητό, μόνος φυσικά! Ξεκίνησαν σιγά-σιγά και τα τηλεφωνήματα από το σπίτι και κάποιους συγγενείς. Χρόνια σου πολλά, τι κάνεις, ο καιρός και τα γνωστά.
Επιστρέφω σπίτι και αποφασίζω να κοιμηθώ λίγο γιατί ήμουν ήδη εξαντλημένος. Φυσικά δεν τα καταφέρνω γιατί ένα δυο τηλεφωνήματα δεν με άφησαν. Τι περίμενα ο αφελής! Το καλό χαλάρωσα.
Έκατσα στον υπολογιστή για να περάσει η ώρα μου. Σε κάποια φάση περνά ο γνωστός που μου έστειλε το μήνυμα για να μου ευχηθεί και από κοντά. Του πρότεινα να καθίσει να τον κεράσω με ότι είχα. Αρνήθηκε ευγενικά και αποχώρησε για να παρακολουθήσει κάποιο αθλητικό αγώνα. Ποδόσφαιρο ήταν, μπάσκετ, δεν θυμάμαι.
Συνεχίζω στον υπολογιστή μέχρι που βραδιάζει και άρχισα να βαριέμαι αφάνταστα. Ήθελα να βγω έξω από το σπίτι απεγνωσμένα. Όπως και όλες τις προηγούμενες μέρες. Δεν έβρισκα πότε όμως το θάρρος να βγω μόνος.
Να πάω σινεμά. Μου μπήκε η ιδέα. Ψάχνω να δω τι ταινίες έπαιζαν πριν καν το πάρω απόφαση. Μου κίνησε το ενδιαφέρον μια. Ήμουν στην σκέψη για πολλή ώρα. Να πάω μόνος, δεν λέει. Να μείνω σπίτι στα γενέθλια μου δεν λέει επίσης. Παίρνω το θάρρος, βγαίνω στο δρόμο και παίρνω ταξί. Έτσι δεν θα μετάνιωνα στην πορεία ή έτσι νόμιζα.
Φτάνω έξω από την κινηματογραφική αίθουσα, κόβω ένα εισιτήριο και μπαίνω στην αίθουσα, σχετικά νωρίς και χωρίς να πάρω σιταροπούλες (ποπ-κορν) και αναψυκτικό. Η αίθουσα σχεδόν άδεια. Χαρές εγώ ότι δεν θα καταλάβαιναν πολλοί ότι ήρθα μόνος. Η ταινία εξάλλου δεν την έκανες και για εύρη κοινό. Λάθος μου. Η αίθουσα άρχισε να γεμίζει απότομα. Σε κάποια φάση με ενόχλησε ένα ζευγαράκι για να καθίσει στις θέσεις δίπλα μου. Δεν πρόλαβαν να καθίσουν και ήρθε ακόμη ένα για να καθίσει από την άλλη πλευρά. Καθόμουν στην μέση δυο ζευγαριών. Οι δυο άντρες φυσικά ήταν δίπλα μου, μπας και γλυκοκοιτάξω το αίσθημα τους! Που να 'ξεραν!
Μου ερχόταν μια δυσωδία από τον ένα τύπο. Δεν κατάλαβα αν ήταν ο ίδιος που μύριζε η κάτι πατατάκια που κρατούσε. Μαζί με την γεμάτη αίθουσα άρχισα να νιώθω υπερβολικά άβολα. Ήθελα να φύγω αλλά συγκρατήθηκα να ξεκινήσει η ταινία και να απορροφηθώ σε αυτήν.
Όταν άρχισε, μπορεί η πολύ φασαρία να σταμάτησε αλλά η μυρωδιά ήταν εκεί και αποσπούσε την προσοχή μου. "Ερωτοτροπούσαν" φλυαρώντας κάνοντας την εμπειρία μου ακόμη πιο επίπονη. Έτσι αντιλήφθηκα και για πιο λόγο ήταν γεμάτη η αίθουσα στην συγκεκριμένη ταινία.
Και να τους ακούς να σχολιάζουν για τι μαλακία ταινία έβλεπαν. Ήθελα να τους ρωτήσω αν έκαναν την μελέτη τους πριν έρθουν να δουν κάτι ρομαντικό. Τέτοιο θάρρος δεν είχα ποτέ, οπότε το κράτησα για τον εαυτό μου. Ήμουν έτοιμος να φύγω όμως δεν το έβαλα κάτω. Ήθελα να δω και το τέλος της.
Αφού με το καλό τελείωσε η εμπειρία αυτή αποχώρησα από τον κινηματογράφο με συνοπτικές διαδικασίες και βρήκα τον εαυτό μου να επιστρέφει περπατώντας. Μιλούσα στο τηλέφωνο με το τελευταίο άτομο που μου ευχόταν για εκείνη την μέρα και σκεφτόμουν παράλληλα τι να κάνω μετά. Η ώρα δεν επέτρεπε να επιστρέψω σπίτι και σίγουρα δεν ήθελα.
Πήρα διστακτικά το τηλέφωνο για να προτείνω σε δυο άτομα να βγούμε να τους κεράσω. Δέχτηκαν. Επιχείρησα να καλέσω και το άτομο που μου ευχήθηκε νωρίτερα και αρνήθηκε για δεύτερη φόρα επικαλώντας υποχρέωση επόμενης μέρας. Έτσι βρέθηκα μετά από λίγο με δυο άλλα άτομα για ποτό. Πέρασε ένα ήρεμο τρίωρο αν θυμάμαι καλά.
Επέστρεψα σπίτι και έτσι έκλεισε ο κύκλος των γενεθλίων μου. Τα πρώτα μου γενέθλια που δεν πήρα τούρτα και δεν έσβησα κεριά. Η πρώτη μου φόρα που πήγα σε κινηματογράφο μόνος. Κάτι που δεν έμαθε κανείς και κάτι που δεν νομίζω να επαναλάβω.
Κατάφερα όμως άππαρε να σπάσω την μονοτονία και η μέρα αυτή να μην ήταν μια ακόμη μέρα.
36 στοιχημάτισαν:
Να σου πω...εχω μια παραξενη σχεση με το θεμα γενεθλια. Απωθημενο πες, τραυμα αιωνιο, ανεκπληρωτες επιθυμιες... ποτε δεν ηταν αυτο που θα ηθελα να ειναι...
Σημασία έχει να καταφέρνεις να βλέπεις την θετική πλευρά του θέματος. :-)
Καλημέρα
κοίτα τι μου θύμισες άππαρε!
μία σχεδόν ίδια μέρα από κάποια παλιά γενέθλια. μα σχεδόν ίδια. και λέω σχεδόν γιατί απλά δεν ήταν η πρώτη φορά που δεν έσβησα κεράκια ή που είχα πάει σινεμά μόνος.
συγκινήθηκα τώρα. πραγματικά.
καλημέρα :)
Εντελώς πρακτική συμβουλή,αν είσαι μόνος σου καλύτερα να πας θέατρο!Ούτε εγώ φέτος έσβησα κεράκια αλλά ψιλοπαρέα είχα.Γενικά μη μασάς!Τα πάντα είναι στο μυαλό μας,ημερομηνίες και τέτοια δεν λένε τίποτα οπότε μην στεναχωριέσαι.Ως άνθρωποι βέβαια πάντα θέλουμε άλλους ανθρώπους,σίγουρα όλοι μας μπορούμε να βρούμε παρέα είτε φιλική είτε συντροφική,σαφέστατα για κάποιους ανθρώπους είναι πιο δύσκολο και πολλές φορές χωρίς οι ίδιοι να φταίνε.Όμως σε όποια κατάσταση και να βρισκόμαστε ας περνάμε όσο καλύτερα γίνεται και ας...ψιλογράφουμε τους άλλους-δεν εννοώ να αδιαφορούμε αλλά να μην σκλαβωνόμαστε από στερεότυπα-βέβαια δυστυχώς αυτά είναι σε πολύ θεωρητικό επίπεδο...
δεν έχω πάει ποτέ σινεμά μόνος. μόνο σε μια συναυλία. τρομακτικό το κενό που νιώθεις.
τα γεννέθλια πάντως είναι μελαγχολικά από τη φύση τους. όσο περνάει ο καιρός ακόμη χειρότερα τα πράγματα
greekstories ίσως πάντα να αναζητούμε κάτι καλύτερο. Ίσως να μεν είχαμε τους ανθρώπους που θέλαμε κοντά μας
Αλέξανδρε ώσπου υπάρχει κάτι το θετικό θα προσπαθούμε να το βλέπουμε. Και αν δεν υπάρχει θα το δημιουργούμαι
b|a|s|n\i/a το καλό ότι ανήκει στο παρελθόν. Ελπίζω στο μέλλον να μην επαναληφθεί χωρίς να το θέλουμε!
Owain Glyndwr καλή ιδέα. Όντως θεωρητικό γιατί πάντα εξαρτάτε από το άτομο σου. Η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να κυνηγήσουμε το καλύτερο που μπορούμε
tovene592 κενός όσο δεν πάει άλλο. Θα χειροτερεύουν γιατί καταπιανόμαστε από το παρελθόν και δεν ζούμε την στιγμή.
de nomizw oti yparxoun idiaiteres meres, apla sta genethlia antilamvanesai kalytera oti den eisai to kentro toy kosmoy. kai giati na se thymountai mia fora to xrono otan tis ypoloipes meres s exoun xesmeno kyriolektika? as einai i kathimerinotita omorfi kai sta genethlia as mi se thymithei oute i mana sou
Λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου να επισημάνω ότι δεν έχ πάει ποτέ σινεμά μόνος μου. Θεωρώ την εικόνα πολύ λυπηρή. Επίσης δεν έχω πάει και για καφέ ποτέ μόνος μου ή για ποτό. Μόνος έχω πάει μόνο για φαγητό...και αυτό για τεχνικούς λόγους!!
Πάντως έχεις δίκιο...πέρασες μια ιδιαίτερη μέρα...με πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Δεν είναι λίγο και αυτό! Χρόνια πολλά...!!
Ma ti issues exume oloi me ta b-day mas anw?!
Egw pigaina kai paw ena swro cinema moni mou, xi apo elleipsi filws but cos i like it i guess. Skeftomai to dipla na 3anapaw moni meta to the ring...
Inta spastika sta zeugarakia pou ka8ontai dipla sou! Enn eshei chance na paw moni kai na mi me perikiklwsoun! HELP!
Ούτε εγώ έχω πάει μόνος.. δεν πηγαίνω και συχνά άλλωστε μιας που δεν έχουμε εδώ.. λολ!
Αυτό με τη δυσωδία.. λολ! Ειδικά σε σινεμά πολύ συχνά!!!
Δεν κάνει τη διαφορά η τούρτα, εμείς την κάνουμε! :) Αν πέρασες καλά, δεν έχει κάτι άλλο σημασία..
Είναι σημαντική και απαραίτητη η αυτάρκεια στη ζωή... φυσικά είναι όμορφο να μοιραζόμαστε ... αλλα υπάρχουν άλλες τόσες στιγμές που είναι όμορφες μέσα στην μοναξιά τους... στην παρέα που κάνουμε εμείς στον εαυτό μας... δεν υπάρχει λόγος να τις ξορκίζουμε με τόση βδελύγμια αυτές τις στιγμές ... σε ότι με αφορά τουλάχιστον!
Α εγώ δεν εχω πρόβλημα, όπως κάτσει! Σήμερα που εχω τα γεννεθλιά μου δεν ξέρω τι θα κάνω, μάλλον οικογενειακά το μεσημέρι και το βράδυ έξω! Σίγουρα όμως εχω πολύ διάβασμα και κάπου θα το βάλω κι αυτό στο πρόγραμμα. Θέλω πατατάκια!!
Θάνο έτσι είναι! Απλά εμείς επιλέγουμε να δώσουμε περισσότερη αξία σε κάποιες μέρες. Ίσως για να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι προσμένουμε σε κάτι. Σε μια όμορφη καθημερινότητα!
VK είναι λυπηρό όταν δεν έχεις με πιο να πας! Ευχαριστώ αν και είπα πως ήταν αρκετούς μήνες πριν!
Marl3n επειδή μεγαλώνουμε και κάμνουμε το θέμα! Άλλο να πηγαίνεις από επιλογή και άλλο επειδή θέλεις να πάεις και δυσκολεύεσαι να βρεις άτομα να σε ακολουθήσουν!
Ηφαιστίωνα η τούρτα δεν κάνει την διάφορα αλλά είναι γλυκιά και ωραία! Μια χαρά πέρασα αναλόγως με την κατάσταση που ήμουν!!
life_traveller θέλει πάντα μια ισορροπία. Ποια είναι αυτή δεν ξέρω. Απολαμβάνω την μοναξιά μου, πολλές φορές την επιδιώκω. Άλλες φορές θέλω να μοιραστώ, και είναι αρκετές.
Phoebus Χρονιά Πολλά και από 'δω! Τελικά σου ευχήθηκα και στην μέρα σου! Μια χαρά σε βλέπω! Δεν θα αφήσεις κανένα παραπονεμένο! Όλοι θα σε απολαύσουν! Οικογένεια, φίλοι και γνωστοί! Πατατάκια θα βρεις στο πρώτο περίπτερο αριστερά! Να περάσεις καταπληκτικά και... καλό διάβασμα!
καλογραμμένη ιστοτοποιστορία...
thnx....και σου ευχομαι και καλυτερα γενέθλια, αν και τα πιο μελαγχωλικά γενεθλια ίσως είναι και τα πιο ωραία...Μπορεί όχι όμορφα, αλλά ωραία...
άπειρες φορές έχω πάει σινεμά μόνος. Και θέατρο. Και σε εστιατόριο. Και σε μπαρ. Και διακοπές στο εξωτερικό.
Στην αρχή τρομάζεις στην ιδέα. Νομίζεις ότι όλοι θα σε κοιτάζουν και θα σκέφτονται ότι είσαι εντελώς loser. Και μετά συνειδητοποιείς ότι κανένας δεν ασχολείται μαζί σου, ότι έτσι έχεις το χρόνο να παρατηρήσεις τους άλλους γύρω σου και ότι, μερικές φορές, ένα βιβλίο είναι η ασπίδα που θα σε προστατεύσει από τα λίγα αδιάκριτα βλέμματα που θα σταματήσουν πάνω σου...
Καλημέρα.
Έχω πάει μόνος μου για καφέ,φαί,ποτό,διακοπές,μπάνιο στην θάλασσα,όχι όμως σινεμά..Είναι ωραία η αίσθηση του άγνωστου,νιώθεις "άδειος" αλλά τις πιο πολλές φορές έτσι γνωρίζω πολύ κόσμο(ίσως γιατί σε βλέπουνε μόνο σου και σε "λυπούνται"?)...
Baby steps.
Embrace your loneliness.
Θα δεις, it's not that bitter, after-all.
τα γενέθλια δεν είναι ποτέ ευχάριστα. γι'αυτό όλοι πάνε για ποτά, χεχε.
εγώ πάλι, έχω πάει μόνος σινεμά, και μάλιστα στην Αθήνα. αλλά ήταν σε μια μεταμεσονύχτια προβολή ενός γκεί ντοκιμαντέρ (και όχι, αυτό δεν είναι ευφυμισμός για να πω πορνό).
αλλά δεν το ξανακάνω, είναι όντως θλιβερό.
νομίζω σε άλλα μέρη μπορείς να πας μόνος πιο εύκολα όμως.
Καλημέρα,
Δεν βλέπω τον λόγο για τον οποίο για να δεις μια ταινία πρέπει να έχεις και παρέα?
Για συζήτηση ναι, για μονόπολη ναι, αλλά στον κινηματογράφο μπορούμε και μόνοι.
Το ίδιο ισχύει για να πας σε μία συναυλία ή να περπατήσεις ένα βράδυ την πόλη.
ΤΟ δύσκολο είναι να το κάνεις στα γενέθλια σου οπότε την επόμενη φορά (που ελπίζω να μην σου ξανατύχει) επέλεξε να κακομάθεις τον εαυτό σου και πρόσφερε του όσα θα ήθελες να κάνεις αλλά οι φίλοι δεν ακολουθούν.
Όλα στο μυαλό μας είναι. Αν δεν θέλουμε να περάσουμε μόνοι κάποιες ημέρες ότι και να κάνουμε θα είναι χάλια. Αν πάλι από την άλλη γουστάρουμε εκείνη την περίοδο τον εαυτό μας τότε δεκάρα δεν δίνουμε.
Καλώς σας βρήκα.
Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή.
Α ναι.... έστω καθυστερημένα Χρόνια Καλά και Πολλά.
Χρόνια πολλά και καλά
Σπάσιμο μονοτονίας
Ο χρόνος είναι πάντα εκεί
Εμείς είναι που γερνάμε
σόρρυ για την υπενθύμιση
ego, otan ekleisa ta 20 epa8a enan paniko (allo na sto lew ki allo na to vlepis!)
tin epomeni imoun kalitera.
Χρόνια πολλά! Ότι επιθυμείς....
Η εμπειρία του να πάει κανείς cinema μόνος είναι πολύ περίεργη. Το είχα κάνει παλιότερα και νομίζω πως χαίρομαι που το έχω κάνει. Νομίζω πως έτσι ξεπέρασα το αίσθμα τηε μοναξιάς (σε ένα βαθμό τουλάχιστον).
"Οι δυο άντρες φυσικά ήταν δίπλα μου, μπας και γλυκοκοιτάξω το αίσθημα τους! Που να 'ξεραν!" Τέλειο! Να΄ σαι καλά, μ' έκανες και γέλασα. Χρόνια Πολλά! Έχω πάει πολλές φορές σινεμά και για καφέ μόνος μου. Και μ' αρέσει. Παλιά με φόβιζε, νόμιζα ότι είμαι το φρικιό κι ότι οι άλλοι θα με βλέπουν σαν φρικιό. Αλλά μετά χαλάρωσα... Καλό βράδυ, άππαρε :)
anemodaskale να 'σε καλά. Μια χαρά ήταν τα γενέθλια για τις μέρες εκείνες!
Jimmy Rose πρέπει να γίνω φίλος με το βιβλίο επειγόντως! Βασικά ο κάθε ένας σκέφτεται τι θα πουν οι άλλοι για αυτόν οπότε δεν μένει χρόνος να σκεφτούν για τους άλλους!!
Not me όταν γνωρίζεις κόσμο δεν είσαι μόνος πλέον! Μπορεί να σε πλησιάζουν όχι γιατί σε "λυπούνται" άλλα επειδή είσαι κουκλί και "εύκολο" θύμα!
αξούριστε, η μοναξιά ήταν μέρος μου και την προτιμούσα, άπλα τώρα δεν την θέλω, δεν βρίσκω το νόημα. Και επειδή ακριβώς δεν την θέλω θα το παλέψω. Απλά δεν θα κλαίω την μοίρα μου οπότε δεν βρίσκω άτομα στο περιβάλλον μου.
Μικρέ Ναυτίλε δεν είναι θλιβερό! Τα αισθήματα είναι παράξενα, ειδικά αν και οι λόγοι που πας μόνος είναι "παράξενοι". Τώρα που το λες το σινεμά πρέπει να είναι το πιο δύσκολο να πας μόνος!!
Γιώργο άμα το σκεφτείς μια ταινία την βλέπεις μόνος και δεν χρειάζεται να πας κινηματογράφο! Οι λόγοι για τους οποίους θα πας μόνος είναι αυτό που διαφέρουν.
Ας είμαστε κάλα και την επόμενη φορά και ότι μας βγάλει η ψυχοσύνθεση μας!
Με βρίσκεις σύμφωνο για το ότι όλα είναι στο μυαλό μας!
Η Κυριακή αν και βροχερή ήταν υπέροχη τελικά!
Να 'σε καλά!
Φλεγόμενε ευχαριστώ! Ο χρόνος δεν υπάρχει, απλά γερνάμε και δεν είναι πάντα κακό, φτάνει να είναι γέματα τα χρόνια εμπειρίες και να μην καταπιανόμαστε από το παρελθόν
πράσινη νεράιδα εφρίκαρες στα 20 σου;! Φαντάζομε πιο μετά! Ζήσε κορού!
όχι και τίποτα, ευχαριστώ! Υπενθυμίζω ότι ήταν στο παρελθόν! Όντως, άλλο να κάτσεις σπίτι και άλλο να πας κάπου με κόσμο. Φυσικά παίζει και πως το βλέπεις. Άλλες φορές αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της μοναξιάς, κάποτε νιώθεις μέρος του συνόλου, άλλες πάλι δεν αλλάζει τίποτα.
Ο Κύκνος, ευχαριστώ! χαίρομαι που έσκασε γέλιο από τα χείλι σου! Είναι που ζήλεψες για αυτό! Σιγά - σιγά αλλοτριώνομαι και εγώ και χαλαρώνω κάθε φορά που κάνω κάτι μόνος ενώ θα μπορούσε να υπάρχει παρέα!
Καλό... απόγευμα!
ένα δύο ένα δύο testing testing
yay!!! :)
χρόνια πολλά και καλά
λολ, καλωσόρισες, θα σε παρακολουθώ στο μέλλον για να μεν κάμω ξανά το ίδιο λάθος!
ego exo paei apeires fores kinimatgrafo monos mou...paliotera ta perimena pos kai pos ta gene8lia mou..tora pia oute me noiazei...filia!
Αδικαιολόγητος! Έπρεπε πάντα να παίρνεις κάποιο μαζί σου να του ανοίγεις τα μάτια! Να μην βλέπουν ότι και ότι! Η αλήθεια ακόμη την μέρα αυτή θέλω να την βλέπω διαφορετικά, σαν μια ευκαιρία για κάτι άλλο. Να τα περιμένω... ίσως μια βδομάδα πριν!
Πάντα πίστευα ότι το σινεμά είναι ο πιο εύκολος χώρος να βγει κάποιος μόνος! Αφού και με παρέα να πας, δε μιλάς! Γενικά, αν πας σινεμά με παρέα επιβάλλεται να κανονίσεις και καφέ πριν/μετά αλλιώς νιώθεις ότι δεν βρεθήκατε!
ΥΓ: τώρα βρήκα το blog σου και πραγματικά εκπλάγηκα που διάβασα μια ανάρτηση όπου ανέφερες αντιδράσεις φίλων στην Πολυκατοικία και το Grey's Anatomy. 20χρονα με τέτοια μυαλά; χμμμ
Ε για αυτό πας με παρέα! Για να κανονίσεις και κάτι άλλο!
Για το υστερόγραφο, δυστυχώς δεν εκπλήσσομαι από τέτοιες αντιδράσεις, είναι συνηθισμένες και αυτό με ενοχλεί.
ΚΑΙ ΝΑΙ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΕΞΠΛΟΡΕΡ ΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΣΚΟΡΠΑ!!!
;]
aei kourepsou...
kai ola 8a pan kala
:P
εχω παει αρκετες φορες σινεμα μονος και ειναι καλυτερα , οσο για τα γεννεθλια καλο ειναι να σε θυμουνται και να τα παιρνας με αυτους που θες , αλλα δεν τρεχει και τιποτα μια μερα ειναι .
Συμφωνώ μαζί σου. Καλό είναι να είσαι με τα άτομα που θες, αν όχι περνάς όσο πιο καλά μπορείς την μέρα αυτή!
Δημοσίευση σχολίου