5 Μαρ 2009
Θυμάμαι άππαρε μια μέρα δεχτήκαμε μια επίσκεψη στο σπίτι. Ήταν σε μια δύσκολη περίοδο για την οικογένεια. Θα ήμουν δεν θα ήμουν δεκαέξι. Ζήτησε να μιλήσει και μαζί μου. Ήταν ψυχολόγος. Είχε έρθει μάλλον για να εκτιμήσει την κατάσταση πως προχωράει. Ίσως και για να καθησυχάσει ανησυχίες μας.
Η συνομιλία ήταν σύντομη και περιστράφηκε κυρίως στο να με καθησυχάσει πως όλα θα γίνουν όπως πριν. Σε ερώτηση της, αν ποτέ σκεφτόμουν πως θα ήθελα να ήταν όλα φυσιολογικά, και ότι αυτό είναι ένταξη, προφανώς για να απαλλάξει από τυχόν ενοχές για την σκέψη, πήρε για απάντηση πως με αυτά τα δεδομένα μεγάλωσα και για μένα αυτό ήταν το φυσιολογικό, δεν γνώρισα κάτι άλλο. Αυτό ήταν και η αλήθεια. Επέμεινε. Τέλος διαπίστωσε πως ο λόγος που αφιέρωνα αρκετές ώρες στον υπολογιστεί δεν ήταν άλλος από το ότι αποτελούσε την διέξοδο μου. Απλά έλεγε στους δικούς μου να μην με ζαλίζουν για το θέμα. Ολοκλήρωσε προτείνοντας μου ότι θα μπορούσα, αν ήθελα, να έχω και εγώ κάποιες συνεδριάσεις, λόγο και της κατάστασης. Χαμογέλασα και αρνήθηκα ευγενικά. Ήξερα πολύ καλά τι έκανα.
Φρόντισε να διαπιστώσει με έκπληξη πως η συζήτηση μαζί μου ήταν ιδιαίτερα άνετη για την ηλικία μου. Μόνο που αρκετά αργότερα αντιλήφθηκα πως η διαπίστωση αυτή ήταν αποτέλεσμα ελλιπών γνώσεων ή εμπειρίας που κατείχε.
Βλέπεις άππαρε δεν μπορούσα να το παίξω προβληματισμένος, ούτε και λιγομίλητος. Άλλο σοκ δεν θέλαμε σε καμιά περίπτωση και φυσικά δεν ήθελα να ασχοληθεί κανείς μαζί μου. Το τι θα ανακάλυπτε με τρόμαζε, κυρίως το άγνωστο στην αντίδραση τους. Ίσως το ότι δεν ήθελα να το παραδεχτώ.
Κάποια χρόνια αργότερα, στο πρόσφατο παρελθόν, η μητέρα μου, μου έδωσε ένα απόκομμα εφημερίδας. Ήταν ένα άρθρο, από αυτά τα καλά κρυμμένα των 4-5 μικρών παραγράφων, για να γεμίζει τον χώρο. Γραμμένο από ψυχολόγο. Έγραφε για την δική μου περίπτωση. Ξαφνιάστηκα που κάποιος ασχολήθηκε με το θέμα, πίστευα πως ήταν υπερβολικά ασήμαντο για να υπάρχει κάπου καταγραμμένο. Το διάβασα. Κάθε πρόταση μαχαίρωνε. Διάβαζα τον εαυτό μου, όλη την συμπεριφορά μου, όλα τα αισθήματα μου. Μέσα σε 5 παραγράφους. Ωραία και τώρα τι κάνουμε; Δεν έλεγε. Ήταν μονάχα ένα άρθρο, για να κλείσει η στήλη, ίσως και για να διαφημίσει. Εξοργιστικά γιατί αντιλήφθηκα πόσο έρμαια του περιβάλλοντος μας είμαστε. Τίποτα άλλο από ένα άρθρο σε κάποιο απόκομμα.
12 στοιχημάτισαν:
Θα ηθελα να ηξερα περισσοτερα..σιγουρο ειναι οτι ειμαστε περισσοτερο απο ενα αρθρο...αλλα και πολυ λιγοτερο...ειναι περιπτωσεις που δεν γινονται καν λογια...Σημαντικο ποσο εκτιμουμε εμεις οι ιδιοι τον ευατο μας και την κατασταση μας...Αυτα απο εναν παθων οπως με διαβαζεις και με καταλαβαινεις...Φιλια
Είμαστε έρμαια του περιβάλλοντος και των καταστάσεων... είδες όμως τον εαυτό σου μέσα απο αυτό και κατάλαβες το πόσο ώριμος για την ηλικία σου ήσουν.. τώρα μεγάλωσες και μπορείς να συλλάβεις καταστάσεις περασμένες..
Άρθρα από αποκόμματα, αποκόμματα ανθρώπων, αποκόμματα ζωών.. αποκόμματα γενικά. Ο καθένας όμως είναι ένας και ολόκληρος, δίνει κομμάτια και ζητάει, ένα παζλ αποκομμάτων..
Είναι φοβερό να διαβάζεις την εαυτό σου σε 4-5 παραγράφους ενός περιοδικού... και φαντάζομαι και ωραίο από μία άποψη, γιατί ίσως κάποιος να σε έχει καταλάβει. Καλό βράδυ!
Γιάυτό στη ζωή καλό είναι να γυρίζουμε σελίδα
Mou rxetai sto myalo ena tragoudi...
So sad...
Den akyrwnw tous psixologous apla pistevw stous anthrwpous kai stin endoskopisi perissotero
τουλάχιστον αυτά που διάβασες ανταποκρίνονταν σε σένα; σε αυτά που ένοιωθες; για όποιο λόγο και να έγινε η καταχώρηση ίσως βοήθησε κάποιον άλλον που ένοιωθε τα ίδια. ακόμα και ένα άρθρο σε κάποιο απόκομμα μπορεί να έχει μεγαλύτερη δύναμη από αυτή που πραγματικά νομίζουμε.
ακόμα και τα άρθρα είναι μοναδικά. όπως μοναδικά είναι τα δικά μας άρθρα εδώ σε όλη την γενικότητα του μπλόκιν. πολύ καλή σου μέρα :)
αυτά που διάβασες δεν ήταν παρα μόνο αυτό που είπες κι εσύ: ένας τρόπος να γεμίσουν οι σελίδες.
ένας άνθρωπος δεν μπορεί να περιγραφεί σε μια στήλη ή σε χίλιες.
ένας άνθρωπος είναι άπειρα πράγματα και τίποτα. είναι ένας τεράστιος κόσμος που ποτέ δεν φανερώνεται σε κανένα στην ολότητα του. ίσως και στον ίδιο του τον εαυτό.
όσο για τους ψυχολόγους... προσπαθούν χρησιμοποιώντας θεωρίες να εξήγήσουν και να βοηθήσουν τη ψυχή.
τη ψυχή που είναι άυλη, ανεξήγητη, άπιαστη. δε νομίζω να μπορούν όσο κι αν προσπαθούν.
καλή σου μέρα
ίσως να το φυλάξεις αυτό το απόκομμα. και να το διαβάσεις αφού περάσουν κι άλλα χρόνια. και ίσως ξανασυναντηθείτε και να έχεις γράψει κι εσύ ένα μονόστηλο για αυτή..κύκλος είναι όλα. ο ένας είναι απόκομμα του άλλου
Όσα άρθρα και να γράψουν για την "περίπτωση" σου, μόνο εσύ μπορείς να γράψεις συμπεράσματα και λύσεις. Μόνο εσύ ξέρεις, αλλά, δεν πρέπει να φοβάσαι. Μόνο εσύ μπορείς να συμπληρώσεις το άρθρο.
Φιλιά
simfono kai ego oti esi eisai autos pou xerei kalitera apo ka8e apokomma ta tou eautou sou...filia kai kalo weekend!
Καλό ΣΚ σε όλους!
Greekstories
εκτίμηση πελλό, εκτίμηση τζαι λίην άγνοια!
Hfaistiwnas
ωραίοοοος! δίνεις - παίρνεις!
Ο Κύκνος
όταν αυτός που σε έχει "καταλάβει" δεν σε γνώρισε πότε, είναι τρομακτικό!
THANOS
η σελίδες συνεχίζουν την ιστορία! eat my metaphor :P
Ο ψεύτικος Πέτρος
Άφησε τα πιστεύω και πες μας αμέσως ΤΩΡΑ το τραγούδι! Και potcast να σε ακούμε να το τραγουδάς!
b|a|s|n\i/a
ω ναι, στον πυρήνα του εγώ μου. Έχει σίγουρα κάποιο λόγο ;)
Dorothea
και όμως, κάποιες βασικές συμπεριφορές μπορούν! αν υπάρχει ψυχή, καλό είναι να μπορεί να βοηθηθεί :P
tovene592
δεν έχω ιδέα που μπορεί να βρίσκετε! ίσως το κράτησε κάπου η μητέρα.
Εξατμισμένο Martini
το άρθρο δεν συμπληρώνεται! η ζωή ναι! λύσεις όταν δεν βρίσκομαι από μόνοι μας ψάχνουμε και αλλού! :P
Leviathan
με βρίσκεις σύμφωνο, απλά είναι παράξενη η αίσθηση, αυτά που γνωρίζεις για τον εαυτό σου, να τα βλέπεις επιβεβαιωμένα από τρίτο και να γκρεμίζεται η ψευδαίσθηση ότι είναι με βάση τις δικές σου επιλογές!
Α ρε Άππαρε! Φίρμα έγινες! Μπράβο σου!
Δημοσίευση σχολίου