14 Απρ 2009


Το γεγονός είχε λάβει τέλος και ο κόσμος σιγά - σιγά αποχωρούσε. Θα ακολουθούσε φαγοπότι σε άλλο χώρο. Μείναμε από τους τελευταίους και μεταβήκαμε στο νέο χώρο με το μεταφορικό του αισθήματος της γνωστής μου. Μετά από λίγο βρεθήκαμε να καθόμαστε σε τραπέζι και εγώ να είμαι στην μέση της γνωστής μου και του αισθήματος της. Μην ξεχνάμε ότι ήταν σε φάση δεν μιλάμε. Είχα την εντύπωση πως έκανα τα ενωμένα έθνη, το διαμεσολαβητή και τον διπλωμάτη εκείνο το βράδυ. Εννοείται πως έπαιρνα το μέρος του αισθήματός της! Την περισσότερη ώρα μιλούσα μαζί του παρά με αυτήν.

Όπως και να 'χει, η συνέχεια προβλεπόταν βαρετή για μένα. Έλα που όμως βλέπω να έρχεται εκείνος με την συνοδεία του και να κάθετε απέναντι μου. Όχι σε άλλο τραπέζι, στο ίδιο τραπέζι και ακριβώς απέναντι μου!!! Ωραία λέω, θα έχω την ευκαιρία να τον παρατηρήσω και να περάσει ευχάριστα η βραδιά μου. Τίποτα περισσότερες προβλέψεις δεν είχα. Την επόμενη μέρα έφευγα και κάτι τέτοιο δεν περνούσε από το μυαλό μου, το είχα ξεγράψει χρόνια πριν.

Πριν αρχίσει να φτάνει το φαγητό, το αίσθημα της γνωστής ξεκίνησε να μου γεμίζει το ποτήρι με ποτό και να με αναγκάζει με τσούγκρισμα των ποτηριών να πιω! Ήθελα να κοιτάξω απευθείας στο πρόσωπο εκείνου αλλά αρκούμουν στις κλεφτές ματιές, όταν γύριζα το κεφάλι από την γνωστή στο αίσθημα της και πάλι πίσω. Ήταν λιγομίλητος, κάτι που επιβεβαίωνε τους χαμηλούς του τόνους, αλλά η φωνή του με είχε εντυπωσιάσει. Ήταν βαθιά, νόμιζες πως οι μυς των πνευμόνων του ήταν δυνατοί, η χροιά του και ο τόνος του θύμιζε φωνή παρουσιαστή.

Ήμουν απλά περίεργος και ήθελα να τον γνωρίσω, να μάθω περισσότερα. Τι ήθελα να κάνω την σκέψη, το αίσθημα της γνωστής μου πάνω στις κουβέντες μου λέει κάποιες πληροφορίες στο ξεκάρφωτο για εκείνον. Είχα εντυπωσιαστεί από αυτές και πλέον ήθελα διακαώς να μάθω και άλλα. Γνωστός χέστης, ήθελα αφορμή να τον κοιτάξω και να του μιλήσω. Δεν περίμενα σε κάτι τέτοιο, ήξερα πως θα φαινόταν αν ήμουν άμεσος και παγιδεύτηκα στον φόβο μου.

Το θέμα είναι πως δόθηκε η καταλληλότερη ευκαιρία όταν σχολίαζαν οι γύρο του την ηλικία του. Η έκπληξη μου ήταν ικανή να υπερβεί την φοβία μου και να των ρωτήσω για να επιβεβαιώσω την ηλικία του. Πλέον τον έβλεπα κατάματα και όταν του είπα πως φαίνεται αρκετά μεγαλύτερος, απάντησε πίσω πως μάλλον το αξύριστο γένι φταίει! Οι κινήσεις του και οι αντιδράσεις του ήταν παρόμοιες με της δίκες μου σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθών, μιας και το ίδιο χαρακτηριστικό με τα γένια το έχω και εγώ. Ντροπαλές, αμήχανες κινήσεις αλλά άνετος στην ομιλία.

Αφού πλέον γνώριζα την ηλικία λογικό ήταν ότι θα ακολουθούσαν και άλλες ερωτήσεις. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ξεκίνησαν να καταγράφονται στο μυαλό μου και εντυπωσιαζόμουν όλο και περισσότερο. Σε κάποια από τις απαντήσεις έμεινα με το στόμα ανοιχτό και έδειξα την δυσπιστία μου. Αφού με διαβεβαίωσε πως ήταν πραγματικότητα άρχισα να κάνω συνειρμούς για το τι θα μπορούσε να έκρυβε από πίσω. Η συζήτηση σε κάποια φάση οδηγήθηκε στα ενδιαφέροντα του, μιας και αυτή ήταν μια από της πληροφορίες που μου έδωσε το αίσθημα της γνωστής μου. Έδειξε το πόσο ενθουσιασμένος και πόση ικανοποίηση λαμβάνει από αυτό που προς στιγμή τον ζήλεψα.

Λογικό ήταν σε κάποια φάση να στερέψουν οι ερωτήσεις, οπότε με βαριά καρδιά θα επέστρεφα στα καθήκοντα του διαμέσου για την γνωστή μου και το αίσθημα της. Το ότι θα συνέχιζε την συζήτηση εκείνος για να κάνει ερωτήσεις στο πρόσωπο μου ήταν κάτι αναπάντεχο! Είχα ξεκινήσει να κάνω σενάρια στο μυαλό μου.

Υπήρχε η αντίφαση στο γεγονός πως ενώ όλη την διάρκεια της βδομάδας ήμουν συγκρατημένος τόσο στις κινήσεις μου όσο και στα λόγια μου, ακόμη και σε άτομα που γνώρισα πιο παλιά, ξαφνικά ήμουν ενθουσιασμένος και φλύαρος και μάλιστα στο συγκεκριμένο χώρο μαζί με άτομα που δεν ήξερα και άλλα που ήξερα! Το ποτήρι με το αλκοόλ, που για ένα παράξενο λόγο δεν ήταν ποτέ άδειο, μαζί με τον ενθουσιασμό ίσως να ήταν η αιτία.

Αφού το κυρίως πιάτο είχε φτάσει και αφοσιωθήκαμε στην κατανάλωση του, περιοριστικά σε κρυφές ματιές, μόνο για να διαπιστώσω πως κάποιες ματιές έπεφταν και από εκείνον. Δεν πίστεψα πως σήμαιναν κάτι, ήξερα πολύ καλά τα παιχνίδια που μπορεί να παίξει το μυαλό και πως απλά το έβλεπα όπως ήθελα εγώ. Είχα παρασυρθεί και αραιά - αραιά του έκανα σχόλια με αφορμή τις πληροφορίες!

Η εξέλιξη της βραδιάς ήταν τέτοια ώστε η προσοχή μας υποτίθεται έπρεπε να είναι στραμμένη αλλού και οι κρυφές ματιές δεν μπορούσαν να γίνουν πράξη. Μόνο άμεσες ή με την άκρη του ματιού να παρατηρήσεις, οπότε το οπτικό πεδίο ήταν καθαρό. Το ποτό, βοηθός και σύμμαχος, με ωθούσε στις άμεσες ματιές μόνο για να μετακινήσω το βλέμμα μου αλλού όταν το κεφάλι του γυρνούσε. Δεν άργησα να προσέξω στην άκρη του οπτικού μου πεδίου πως με παρατηρούσε και ο ίδιος. Οι συνειρμοί μου απλοί, πιθανότατα πρώτη φορά συναντούσε Κύπριο και ήταν περίεργος, ίσως ήταν υπερβολικά αστεία τα ακούρευτα μαλλιά μου με το ξυρισμένο πρόσωπο.

Δεν άργησαν πλέον τα αντανακλαστικά μου να καθυστερούν και πλέον οι ματιές μας διασταυρώνονταν! Αρχικά για σύντομο χρονικό διάστημα, αργότερα για περισσότερο. Άπλες ματιές, χωρίς την συνοδεία φλυαρίας, αμίλητοι. Δεν ήξερα πλέον τι να πιστέψω, νόμιζα ήταν παρενέργειες του ποτού, που σημείωση φρόντισε το αίσθημα της γνωστής να δοκιμάσω δυο διαφορετικά ποτά! Δεν μου είχε ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Μέχρι εκείνη την στιγμή δυσκολευόμουν να πιστέψω πως συμβαίνουν τέτοια.

Το χειρότερο ήταν πως παρατήρησα τα πόδια μου να τρέμουν, στην συνέχεια τα χέρια μου να ακολουθούν τον ρυθμό και μέχρι να λάβει τέλος η βραδιά να τρέμω ολόκληρος. Λέω αποκλείεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αρνούμουν πεισματικά. Μπορεί να τα άκουγα από άλλους, να το διάβαζα, αλλά πάντα πίστευα ότι ήταν μια απλή έκφραση. Έτρεμα για πρώτη φορά στην ζωή μου με τέτοιο τρόπο και δεν μπορούσα να το ελέγξω.

Μέσα στο παραλήρημα του ποτού και των σεναρίων του μυαλού μου η βραδιά τελειώνει. Την στιγμή που φεύγαμε η τροπή των πραγμάτων έστησε την πιο πετυχημένη παγίδα για να διαπιστώσω αν αυτά που νόμιζα δεν ήταν απλά μόνο στο κεφάλι μου. Αποφεύγω τις λεπτομέρειες και απλά ας πούμε πως κάτι έπρεπε να γίνει με συγκεκριμένο τρόπο με βάση την λογική. Έλα όμως που γίνετε αυτό ακριβώς που ΔΕΝ περίμενα να συμβεί; Όχι, δεν μου μίλησε απευθείας, δεν έκανε κάτι ξεκάθαρο. Άπλα μια πράξη του και μόνο το πιο πιθανό να έδειχνε περισσότερο ενδιαφέρον παρά απλά να έτυχε.

Να φτάνουμε στο σπίτι, η γνωστή μου και εγώ, να συμβαίνει εκεί ένα τραγελαφικό γεγονός και να πεθαίνουμε στα γέλια. Αυτή να νομίζει πως η συμπεριφορά μου οφείλεται (μόνο) στο ποτό αλλά εγώ να τρελαίνομαι με αυτό που μου συνέβη. Κερασάκι στην τούρτα όταν τα βρίσκουν η γνωστή μου με το αίσθημα, και αυτός έρχεται σπίτι για να περάσουν το τελευταίο βράδυ μαζί πριν φύγουμε την επόμενη μέρα. Ήθελα να κάνω την πρόταση να φύγω να τους αφήσω μόνους τους και να πάω να βρω εκείνον. Όπως και να 'χει, η γνωστή μου να εξιστορεί το τραγελαφικό γεγονός στο αίσθημα, να πεθαίνει στα γέλια και αυτός και στο τέλος να με ποτίζει τρίτο είδος ποτού! (Τώρα που βλέπω τις φωτογραφίες δεν φαίνομαι να είμαι στα ιδιαίτερα καλά μου!).

Πάει και αυτό, πάμε για ύπνο και βυθίζομαι στις σκέψεις. Θα τον πετύχω άραγε αύριο, με καθαρό μυαλό να διαπιστώσω αν όλο αυτό ήταν όνειρο; Τι; Θα τολμήσω να κάνω κάτι; Φεύγω το βράδυ. Μα να μην τον συναντήσω πιο πριν; Μια σταλιά τόπος ήταν. Μα ποτέ δεν έκανα κάτι. Δεν ξέρω πως και τι. Μπορεί να κάνει αυτός. Αποκλείεται, είναι μικρότερος, εγώ πρέπει να κάνω το βήμα. Μα πως; Θα τον πετύχω;

Βασανίστηκα αρκετά, έκρυβα μια ελπίδα όμως. Είχα σκοπώ να ξυπνήσω πρωί και να προτείνω στην γνωστή μου να πάμε στην πιο γνωστή καφετέρια, για τελευταίο καφέ πριν φύγουμε. Ευτυχώς το αίσθημα της θα έφευγε από νωρίς οπότε δεν θα ήταν δύσκολο να την πίσω.