apparos

Άππαρε μου ξεκινώ που το νηπιαγωγείο αν και οι αναμνήσεις είναι υπερβολικά λίγες (5-6), δεν παύουν όμως να είναι έντονες.

Πριν ξεκινήσω, στην πάνω εικόνα παρατηρούμε ένα υπέροχο κομμάτι νοσοκομειακής παντόφλας που φορούσε η νηπιαγωγός και μου προκαλούσε φοβία! Όποτε βλέπω κάποιο να την φοράει το μυαλό μου πάει στο νηπιαγωγείο. Λες τελικά να με είχαν αλλού;

Που λες άππαρε, νηπιαγωγείο θα είχα πάει για λίγο χρονικό διάστημα και μάλιστα πολύ πριν την προδημοτική. Μάλλον η μητέρα θα εργαζόταν εκείνη την περίοδο και δεν είχε που να μας αφήσει. Το χαρακτηριστικό που θυμάμαι είναι ότι κλαίγομαι εναλλάξ ανά μέρα με την αδερφή μου όποτε πηγαίναμε. Μας έβαζαν να καθόμαστε σε ένα θρανίο και μπροστά μας ένα κουτί με παιχνίδια, κατά πάσα πιθανότητα ήταν Lego. Δεν αγγίζαμε τα παιχνίδια μιας και δεν είχε κανείς την όρεξη να παίξει.

Ένα από τα λίγα που θυμάμαι άππαρε μου είναι το εξής, μια μέρα ανοίγει η πόρτα της διπλανής αίθουσας και πετάγεται ένα παιδάκι, στην ηλικία μας ήταν, λίγο μεγαλύτερο, δεν θυμάμαι. Παίρνει που λες κάτι, που προφανώς του έλειπε, από το κουτί μπροστά μας και επιστρέφει πίσω, σε αυτό το δωμάτιο, οπού και άλλα παιδάκια ήταν εκεί και έπαιζαν.

Σίγουρα σε τέτοια ηλικία άππαρε δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε. Άπλα πηγαίναμε εκεί για να είμαστε εκεί. Που να ήξερα ότι ήταν η αρχή της πρώτης διάκρισης που θα δεχόμασταν η αδερφή μου και εγώ.


Για την προδημοτική θυμάμαι πολύ περισσότερα πράγματα, ευχάριστα τα περισσότερα! Ένα χαρούμενο μικρό παιδί να μαθαίνει νέα πράγματα και να ενθουσιάζεται, να παίζει στην ιδική άμμο, να κάνει γυμναστική τεντώνοντας τα χέρια για να αγγίξει τον ήλιο, έχοντας πάντα την απορία γιατί μας το έλεγαν αυτό αφού ποτέ δεν θα φτάναμε τον ήλιο!

Το αστείο που θυμάμαι άππαρε, ότι μια μέρα μας μάθαιναν τους ήχους που κάνουν τα ζώα! Στο τέλος φυσικά μας εξέτασαν, βάζοντας μας στο τότε κασετόφωνο ήχο από κάποιο ζώο και εμείς έπρεπε να το δείξουμε. Όταν ήρθε η σειρά μου, θα μου είχε βάλει 2-3 ζωάκια για να τα εντοπίσω, αποτυγχάνοντας όλες τις φορές! Μάλλον θα μου είχε γκαρίξει το κασετόφωνο και θα έδειχνα πρόβατο, θα είχε μπελάσει και θα έδειχνα ελέφαντα! Εκείνη την μέρα έφαγα το πρώτο κράξιμο!

Πάντως ακόμη και σήμερα άππαρε να με βάλεις να συνδυάσω ήχους με ζώα μάλλον θα αποτύχω! Έχω ένα θέμα με την μνήμη και κυρίως να συνδυάζω πράγματα όπως ονόματα με φάτσες, το δεξιά από το αριστερά. Νότος, βορράς, δύση, ανατολή δεν ξέρω με πια σειρά μπαίνει πιο και που είναι το κάθε ένα! Ποιος έκανε τι δεν υπάρχει περίπτωση να το βρω!
(Λες επίσης να έχω μπερδέψει τα φύλα και για αυτό έχω "αποκλίνουσα συμπεριφορά";)

Κατά τα άλλα η προδημοτική ήταν τέλια!